تطبيق كرامت ذاتي و اكتسابي انسان در قرآن و عهدين

A Comparative Study of Human’s Acquired and Innate Dignity in Quran and Bible (Testaments

كرامت انساني بر دو گونه است: كرامت ذاتي، يعني خدا انسان را به گونه اي آفريد كه از ديگر موجودات ممتاز و برتر است؛ و كرامت اكتسابي، يعني انسان مي تواند با استمداد از تقوا از كرامت اخلاقي و ارزشي بهره ببرد. يكي از شاخص هاي متون مقدس اصيل حفظ كرامت انساني است. نشانه تحريف متون مقدس عبور از خصيصه كرامت انساني است. نوشتار حاضر بر اين انديشه پاي مي فشرد كه قرآن كريم در آياتش بر كرامت ذاتي و اكتسابي انسان تاكيد دارد، اما عهدين كرامت انساني را به گونه اي مي انگارند كه رو به انسان محوري نهاده اند و به جاي اثبات كرامت انساني در جهت نفي آن يا اثبات برتري نژاد انساني گام برداشته اند.

Man’s dignity is of two kinds; innate dignity, i.e. God has created Man in a way which distinct from and superior to other creatures, and acquired dignity, i.e. Man can attain moral and value-based dignity through pious acts. Man’s dignity has been a standard in all original Holy Scriptures in a way that violation of this standard is an indication of the distortion in the holy texts. The current study has concluded that Quranic verses have underscored the acquired and innate dignity of man while the bible has offered a humanist description for dignity and, in return for submitting proofs for human dignity, has either denied it or substantiated ethnic superiority of man.