اثر حفاظتي كوركومين بر ميزان ترانس‌آمينازهاي كبدي و آلكالين فسفاتاز در موش هاي صحرايي نر به دنبال دريافت نانوذرات نيكل

نانوذرات نيكل به صورت گسترده در محيط زيست پراكنده است كه مواجهه شدن با آن باعث آسيب به بافت هاي مختلفي بدن از جمله شش، كبد، بيضه و كليه مي شود، كه تاثيرات عمده آن بر بافت كبد مي باشد، بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي اثر حفاظتي كوركومين بر ميزان آنزيم هاي كبدي ALT، AST و ALP به دنبال دريافت نانوذرات نيكل در موش هاي صحرايي نر مي باشد. در اين مطالعه تجربي، 50 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به صورت تصادفي در 5 گروه (كنترل، شاهد، گروه دريافت كننده (50 ميلي گرم بر كيلوگرم نيكل)، گروه دريافت كننده (50 ميلي گرم بر كيلوگرم نيكل+ 150 ميلي گرم بر كيلوگرم كوركومين) و گروه دريافت كننده (50 ميلي گرم بر كيلوگرم نيكل+ 300 ميلي گرم بر كيلوگرم كوركومين) قرار گرفتند. تيمار موش هاي صحرايي به مدت 28 روز ادامه داشت. در پايان پس از خونگيري از موش ها، آنزيم هاي (ALT، AST و ALP) بررسي شد. نانوذره نيكل ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ دار در ﻣﯿﺰان ﺳﺮﻣﯽ آﻧﺰﯾﻢﻫﺎي آﺳﭙﺎرﺗﺎت آﻣﯿﻨﻮﺗﺮاﻧﺴﻔﺮاز، آﻻﻧﯿﻦ آﻣﯿﻨﻮﺗﺮاﻧﺴﻔﺮاز و آﻟﮑﺎﻟﯿﻦ ﻓﺴﻔﺎﺗﺎز در سطح P 0.0001 ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل شد. در حالي كه كوركومين در دوزﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﯽدار ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﯽ آﻧﺰﯾﻢﻫﺎي ﺑﯿﺎن ﺷﺪه در سطح P 0.0001 ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل گرديد. تيمار با ﮐﻮرﮐﻮﻣﯿﻦ موجب تخفيف آسيب كبدي القا شده با نانوذره نيكل مي شود. همچنين مي توان گفت ﻣﺼﺮف ﻫﻤﺰﻣﺎن ﮐﻮرﮐﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎ نانوذره نيكل ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺧﻮاص آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻮرﮐﻮﻣﯿﻦ، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ اين ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ مي شود.