تشخيص ژن B1 توكسوپلاسما گوندي در گوسفندان كشتار شده اصفهان با استفاده از واكنش زنجيره اي پليمراز آشيانه اي

توكسوپلاسما گوندي يكي از عوامل بيماري‌زاي مشترك انسان و دام است كه با منشأ غذا مي تواند انسان را آلوده كند. در ايران مصرف گوشت گوسفند نسبت به ساير منابع پروتئين حيواني از محبوبيت بيشتري برخوردار است. ازآنجايي‌كه معمولاً قلب گوسفند به‌صورت نيم پز و كبابي مصرف مي‌شود انتقال توكسوپلاسما از طريق مصرف قلب گوسفند بيشتر رخ مي دهد. از طرفي با توجه به اينكه تراكم كيست هاي انگل در بافت مغز و قلب بيشتر از ساير ارگان‌هاي خوراكي است، در اين مطالعه از نمونه‌هاي قلب گوسفندان استفاده‌شده است. در مطالعه اخير به‌منظور رديابي توكسوپلاسما در قلب گوسفندان كشتار شده در اصفهان 250 نمونه قلب گوسفند در طي يك سال در فصول مختلف از جنس و سن‌هاي متفاوت جمع‌آوري شد و پس از استخراجDNA انگل، با دو جفت پرايمر مربوط به ژن B1 به شناسايي اين انگل با روش واكنش زنجيره اي پليمراز آشيانه اي پرداخته شد. نتايج نشان داد 78% نمونه‌ها به‌طوركلي آلوده به توكسوپلاسما گوندي بودند. در اين مطالعه رابطه معني‌داري بين درصد آلودگي و سن و جنس وجود نداشت اما ميزان آلودگي در فصول سرد به‌طورمعني‌دار بيشتر از فصول گرم بود. از آنجا كه بقاي اين انگل در برودت هوا و رطوبت بالا بيشتر مي باشد بنابراين در فصول سرد امكان مواجه گوسفندان با اووسيست انگل افزايش يافته و آلودگي در فصول سرد بيشتر است. با توجه به نقش اين بيماري در تلفات و سقط‌جنين گوسفند و اهميت بهداشت عمومي آن، بايد برنامه‌هاي كنترلي مناسب جهت پيشگيري از اين بيماري مشترك در سطح استان در سياست‌هاي دامپزشكي گنجانده شود.