اثر شش هفته تمرين هوازي و عصاره دارچين بر بيان ژن اينترلوكين شش در بافت چربي موش هاي نر تغذيه شده با رژيم غذايي پرچرب

پژوهش تجريي حاضر با هدف تعيين اثرات اجراي شش هفته تمرين هوازي، مصرف عصاره دارچين و غذاي پرچرب بر بيان ژن اينترلوكين شش در بافت چربي موش هاي نر تغذيه شده با رژيم غذايي پرچرب با استفاده از يك مدل حيواني (موش‌هاي صحرايي نر دو ماهه‌ نژاد ويستار 14848) در قالب يك طرح پژوهشي چند گروهي با گروه كنترل انجام شد. متغيرهاي مستقل اين پژوهش شامل اجراي شش هفته تمرين هوازي، مصرف شش هفته عصاره دارچين و شش هفته رژيم غذايي پرچرب بودكه به عنوان متغير زمينه اي منظور مي شود. متغير وابسته نيز شامل ميزان بيان ژن اينترلوكين شش در بافت چربي بود. تعداد 50 سر موش پس از دو هفته نگهداري در شرايط كنترل شده به طور تصادفي به پنج گروه شامل گروه هاي كنترل، رژيم پرچرب، عصاره دارچين و رژيم پرچرب، تمرين هوازي و رژيم پرچرب و گروه تمرين هوازي و عصاره دارچين و رژيم پرچرب تقسيم شدند. همه گروه ها به آب و غذاي معمولي جوندگان به صورت آزادانه دسترسي داشتند. به گروه هاي دريافت كننده غذاي پرچرب، روزانه به مقدار 1.5 ميلي گرم به ازاء هر كيلوگرم از وزن بدن به مدت شش هفته از امولسيون غذاي پرچرب به صورت گاواژ داده شد. عصاره دارچين به ميزان 200 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن گاواژ شد. شيب نوارگردان در سرتاسر دوره‌ تمرين، 15 درصد بود. در صورت وجود تفاوت معني دار در نتايج اين آزمون، از آزمون تكميلي بونفروني جهت تعيين دقيق تفاوت هاي بين گروهي استفاده شد. ميانگين متغيرهاي پژوهش در بين هر گروه با گروه كنترل با هدف تعيين تفاوت هاي درون گروهي، با استفاده از آزمون آماري تي تك نمونه مقايسه شد. سطح معني داري در كليه آزمون ها P 0/05 بود.