بررسي رابطه چاقي با فعاليت فيزيكي، رفتار تغذيه اي و تماشاي تلويزيون در دانش آموزان 14 - 12 ساله شهر يزد

مقدمه: چاقي شايع ترين بيماري تغذيه اي در ميان كودكان و نوجوانان ايراني است. آگاهي از عوامل خطر قابل تغيير چاقي در دوران كودكي و نوجواني و كنترل آن ها از جمله مهم ترين مسائل بهداشت عمومي مي باشد. مطالعه حاضر به منظور تعيين رابطه چاقي با فعاليت فيزيكي، عادات غذايي و تماشاي تلويزيون در دانش آموزان شهريزد انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه 334 دانش آموز 14-12 ساله با روش نمونه گيري خوشه اي مورد بررسي قرار گرفتند. BMI كمتر از صدك ۵ براي سن و جنس به عنوان لاغر ، BMI بين صدك 5 تا 84.9 به عنوان نرمال ، BMI بين صدك 85 تا 94.9 به عنوان اضافه وزن و BMI مساوي و بالاتر از صدك 95 به عنوان چاق تعريف شدند. از پرسشنامه محقق ساخته براي سنجش عادات غذايي و مدت زمان صرف شده براي تماشاي و انجام بازي كامپيوتري و از پرسشنامه Fels Paq For Children براي اندازه گيري فعاليت فيزيكي دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 11 و آزمون هاي كاي دو و رگرسيون لجستيك چندگانه تجزيه و تحليل شد. يافته ها: شيوع اضافه وزن و چاقي به ترتيب 17.7% و 21% بود. شيوع چاقي در دانش آموزان پسر(0.006=p) و دانش آموزاني كه مادرانشان تحصيلات بالاتري داشتند(0.02=p) به طور معناداري بيشتر بوده است.نتايج حاصل از مدل رگرسيون لجستيك نشان داد كه مصرف يكبار و كمتر از يكبار ميوه در هفته به ترتيب شانس ابتلا به اضافه وزني و چاقي را 20.07 و 14.76 برابر افزايش مي دهد. بين افزايش ساعات بازي كامپيوتري با چاقي رابطه معناداري مشاهده شد . بين مصرف فست فود ،نوشابه، كيك ، بيسكويت، چيپس ،پفك و تماشاي تلويزيون با چاقي و اضافه وزني رابطه اي مشاهده نشد. نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد درصد نسبتا بالايي از دانش آموزان به دليل سبك زندگي بي تحرك و عادات غذايي نامناسب ، مبتلا به اضافه وزن و چاقي هستند. بنابراين تدارك آموزش هاي لازم در زمينه اصلاح رفتارهاي بهداشتي و نيز طراحي مداخلات پيشگيري كننده در سنين كودكي و نوجواني ضروري مي باشد.