اثر اسيد ساليسيليك بر كاهش خسارت سرمازدگي بهاره در برخي ارقام ويتيس وينيفرا و ويتيس ريپاريا

انگور يكي از ميوه‌هاي مناطق معتدله است كه اغلب در اثر سرمازدگي بهاره دچار صدمه مي‌شود. پژوهش حاضر بمنظور بررسي اثر اسيدساليسيليك بر كاهش صدمه ناشي از سرمازدگي بهاره در ارقام انگور بي‌دانه سفيد، پرلت و گونه ريپاريا، بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. اسيدساليسيليك با غلظت‌هاي صفر (شاهد)، 0.5 و 1 ميلي‌مولار در دو مرتبه در مرحله 54 برگي و با فاصله زماني 24 ساعت روي نهال‌هاي دوساله گلداني محلولپاشي گرديد. پس از 24 ساعت، عامل دما در سه سطح شامل عدم سرما (گلخانه با دماي طبيعي)، دماهاي صفر و 2 درجه سانتي‌گراد به مدت 8 ساعت اعمال شد. نتايج نشان داد كه با افزايش شدت تنش سرما تا 2 درجه سانتي گراد درصد سوختگي شاخه افزايش و درصد زنده‌ماني جوانه هاي باقي مانده كاهش يافت، همچنين تحت اين شرايط صدمه به غشاء سلولي و در نتيجه نشت يوني و توليد مالون دي آلدهيد افزايش نشان داد. كاربرد اسيدساليسيليك با غلظت 1 ميلي‌مولار باعث كاهش صدمه به شاخه و افزايش قدرت بازيابي نهال‌ها گرديد و كمترين ميزان نشت الكتروليتي (18 درصد) و مالون دي آلدهيد (0.15 نانومول بر گرم وزن تر) نيز در اين غلظت مشاهده شد. همچنين افزايش غلظت پرولين (193.6 ميكرومول بر گرم وزن تر) و تركيبات فنولي (26.6 ميلي گرم بر گرم وزن تر) و حداكثر تجمع كربوهيدرات‌هاي محلول (12.3 ميلي گرم بر گرم وزن تر) در تيمار يك ميلي‌مولار اسيدساليسيليك اتفاق افتاد. بنظر مي‌رسد اسيدساليسيليك توانسته است منجر به كاهش صدمات ناشي از تنش سرما به غشاي سلول‌ها شده و با افزايش قدرت بازيابي نهال‌هاي تحت تنش، اثرات منفي سرمازدگي را بهبود بخشد.