ادوار مالي و سياست پولي در اقتصاد ايران

بحران مالي جهاني 2007 نشان داد متغيرهاي مالي از كانال هاي مختلفي مي توانند نوسانات ادوار تجاري را تشديد كنند. از منظر الگوسازي در اقتصادكلان، الگوي هايي كه بازارهاي مالي را بدون اصطكاك فرض مي كردند اعتبار خود را از دست دادند. بر اين اساس، واكنش صحيح مقامات پولي نسبت به ادوار مالي به يكي از دغدغه هاي نظري و سياستي شده است. از اين رو، پژوهش حاضر در چارچوب الگوي كينزي جديد با پياده سازي چند مرتبه شبيه سازي واقعيت محقق نشده اثرات واكنش بانك مركزي نسبت به ادوار مالي را طي سال هاي 1395:4 - 1369:1 بررسي مي كند. نتايج در سناريوهاي مختلف نشان داد هرچه حساسيت بانك مركزي نسبت به ادوار مالي بيش تر باشد، توليد تأثيرپذيري كم تري از تكانه ي بخش مالي خواهد داشت. با وجود اين، تورم با نوسان بيش تري به تكانه ي بخش مالي پاسخ خواهد داد. بنابراين، به نظر مي رسد سياست پولي در ايران از طريق تغيير در پايه ي پولي به تنهايي نمي تواند اثرات تكانه ي مالي بر اقتصاد كلان را كاهش دهد.