بررسي فرضيه بالاسا-ساموئلسون با تاكيد بر فراواني نسبي نيروي كار ماهر و غيرماهر: كاربردي از رويكرد ماركوف-سوئيچينگ

در پژوهش حاضر، فرضيه بالاسا-ساموئلسون با تاكيد بر نسبت نيروي كار ماهر به غيرماهر براي اقتصاد ايران مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور از داده‌هاي مربوط به دوره زماني 2016-1973 و از روش غيرخطي ماركوف-سوئيچينگ استفاده شد. با استفاده از آماره اطلاعاتي آكائيك، مدل MSMAH(2)AR(3) به عنوان مدل بهينه براي بررسي تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز حقيقي براي اقتصاد ايران انتخاب گرديد. نتايج نشان داد كه تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز حقيقي در دوره زماني مورد مطالعه قابل تفكيك به دو رژيم بوده، به‌طوري‌كه تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز حقيقي در رژيم صفر برابر با 0.59 و در رژيم يك برابر با 0.84 بوده است. بنابراين رژيم صفر، رژيمي است كه در آن تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز حقيقي كم و رژيم يك، رژيمي است كه در آن تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز حقيقي زياد است. به ‌طور كلي مشاهده مي‌شود كه تاثير بهره‌وري بر نرخ ارز موثر حقيقي براي اقتصاد ايران كه داراي نسبت نيروي كار ماهر به غيرماهر پايين است در هر دو رژيم منفي و معني‌دار بوده و فرضيه بالا-ساساموئلسون برقرار نيست.