رابطه غيرخطي نااطميناني سياست هاي اقتصادي دولت و رشد اقتصادي ايران با تأكيد بر توسعه بازارهاي مالي در قالب مدل نوين GAS

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تأثير نااطميناني سياست‌هاي اقتصادي دولت بر رشد اقتصادي با لحاظ توسعه بازارهاي مالي طي دوره 1357-1397 در چهارچوب يك مدل غيرخطي است. جهت برآورد نااطميناني از مدل نوين امتياز خود رگرسيوني تعميم يافته و براي برآورد تأثير نااطميناني مخارج دولتي بر رشد اقتصادي با لحاظ توسعه بازار سرمايه از مدل خود رگرسيوني انتقال ملايم استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه نااطميناني مخارج دولتي در رژيم اول (سطوح پايين سرمايه‌گذاري) تأثير منفي و در رژيم دوم (سطوح بالا سرمايه‌گذاري) تأثير مثبت بر رشد اقتصادي دارد. در رژيم اول، با توسعه بازار سرمايه تأثير منفي نااطميناني بر رشد اقتصادي خنثي شده است. در حاليكه در رژيم دوم، توسعه بازار سرمايه نتوانسته است تأثير مثبت نااطميناني بر رشد اقتصادي را حفظ نمايد و نااطميناني مخارج دولتي با لحاظ توسعه بازار سرمايه تأثير منفي بر رشد اقتصادي دارد. در نتيجه بازار سرمايه كشور، توانايي بهره‌گيري از سطوح بالا سرمايه‌گذاري در جهت كاهش نااطميناني مخارج دولتي بر رشد اقتصادي را ندارد.