تلفيق الگوي برنامه ريزي آرماني چي‌بي‌شف و فوكوس-لاس جهت تعيين برنامه زراعي

بخش كشاورزي نقش اساسي و زير بنايي در اقتصاد ملي هر كشوري دارد. امروزه متد هايي كه براي تعيين الگوي كشت توأم با ريسك براي محصولات زراعي بكار مي روند، اغلب در جهت افزايش رفاه كشاورزان و حداكثر سازي سود آنها قدم بر مي دارند. در مطالعه حاضر، هدف تدوين الگوي بهينه كشت محصولات كشاورزي در شرايط ريسكي در منطقه سيستان در استان سيستان و بلوچستان براساس داده هاي مقطعي 96-1395مي باشد. براي اين منظور، از مدل تلفيقي برنامه ريزي آرماني چي بي شف و مدل فوكوسلاس شد. نتايج نشان داد كه در زمين هاي بيش از 3 هكتار مقدار درآمد ناخالص، در مناطق زابل، زهك و هيرمند به ترتيب 1954567، 1324568 و 1245751 تومان و لاس در منطقه زابل و هيرمند به ترتيب 351254 و 253698.4 تومان در هكتار مي باشد و اين نتايج نشان دهنده اين است كه با افزايش سطح زيركشت مزارع الگوهاي توليد با چند محصول محدود را انتخاب مي كنند و هرچه مزرعه كوچكتر شود براي كاهش ريسك درآمدي خود تنوع محصولات كشت شده را افزايش مي دهد. از طرف ديگر با افزايش سطح زيركشت مقدار مصرف آب كمتر شده و درآمدناخالص افزايش مي يابد. در همه مزارع نمونه درآمد ناخالص بدست آمده بيش از نياز خانوار براي نيازهاي اوليه بوده و با استفاده از آن مي تواند سرمايه گذاري بيشتري انجام دهد. پيشنهاد مي گردد كه با اجراي سياست يكپارچه سازي مزارع كوچك در منطقه سيستان، درآمد ناخالص كشاورزان را افزايش داده و همچنين موجب استفاده بهينه از نهاده ها مي شود.