ريسك سيستمي و صندوق‌هاي سرمايه گذاري مشترك

هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي و مطالعه ريسك سيستمي در ميان صندوق هاي سرمايه‏گذاري مشترك در بازار سرمايه ايران است. براي بررسي ساختار همبستگي بازدهي روزانۀ خالص ارزش دارايي هاي صندوق هاي سرمايه گذاري مشترك در دورۀ زماني 1/01/1390 تا 1/01/1399 ازمدل گارچ چند متغيره و روش همبستگي شرطي ثابت و پويا استفاده شده است. نتايج اين مطالعه بيانگر آن است كه شواهد سرايت و ريسك سيستمي در ميان صندوق هاي سرمايه گذاري مشترك وجود دارد. براساس نتايج مدل با توجه به مثبت بودن ضريب دلتا (δ) انتظار مي رود همبستگي شرطي در ميان صندوق هاي سرمايه گذاري به دنبال بروز شوك در سري بازدهي هاي آن ها افزايش يابد. همچنين از آنجا كه ضريب گاما (γ) در سطح 5 درصد معني دار و ميزان قابل توجهي بوده است، انتظار مي رود كه عبور از شرايط نا اطميناني و نوساني زمان بر باشد. لذا در اين مقاله راهكار هاي مديريتي و سياست هاي احتياطي تنظيمي براي كنترل و پيشگيري از ريسك سيستمي بررسي شده است.