رتبه‌بندي كارايي نيروگاه هاي برق ايران با استفاده از روش ابركارايي: كاربرد دو روش لين-چن و LJK

امروزه با توسعه روزافزون جوامع، تقاضا براي انواع انرژي از جمله انرژي برق افزايش قابل توجهي يافته است. از اين رو، توجه به بهره وري انرژي به ويژه انرژي برق امري ضروري به نظر مي رسد. با توجه به وجود نيروگاه هاي متعدد در سراسر كشور و نيز بالا بودن هزينه تأسيس، تعمير، نگهداري و تأمين قطعات نيروگاه جديد، محاسبه كارايي نيروگاه هاي موجود و رتبه بندي و مقايسه آن ها با يكديگر از لحاظ ميزان كارايي مي تواند اقدامي مفيد براي استفاده بهينه از ظرفيت توليد نيروگاه هاي موجود و رساندن آن ها به بالاترين سطح كارايي و بهره وري ممكن باشد. روش هاي گوناگوني براي محاسبه كارايي و رتبه بندي واحدهاي تصميم گيرنده (DMUs) وجود دارد كه تحليل پوششي داده ها (DEA) و به ويژه روش ابركارايي يكي از مهمترين آن ها به شمار مي رود. در اين مقاله اقدام به رتبه بندي كارايي نيروگاه هاي حرارتي ايران در سال 1395 با استفاده از مدل ابركارايي لين و چن (2018) و مدل ابركارايي LJK (2007) و مقايسه نتايج آن ها با يكديگر شده است. طبق ارزيابي هر دو روش، نيروگاه هاي سيكل تركيبي از نظر كارايي معمولاً رتبه هاي بهتر و نيروگاه هاي گازي رتبه هاي پايين تري را كسب كرده اند ولي در تقسيم بندي از لحاظ دولتي و خصوصي بين دو روش اتفاق نظر وجود ندارد به عبارتي با استفاده از مدل لين و چن نيروگاه هاي بخش دولتي و با استفاده از مدل LJK نيروگاه هاي بخش خصوصي داراي عملكرد بهتري بوده اند.