بررسي ارتباط بين سرمايه اجتماعي، سرمايه سلامت و رشد اقتصادي در استانهاي كشور

سرمايه اجتماعي از جمله مفاهيم جديدي است كه در دو دهه اخير جايگاه برجسته‌اي در مطالعات اقتصادي و اجتماعي پيدا كرده است. اما همواره بحث‌هاي زيادي بين انديشمندان اين عرصه، در خصوص چگونگي ارتباط و برهم‌كنش‌هاي حاصل از سرمايه اجتماعي با سرمايه سلامت و رشد اقتصادي وجود دارد. هدف اين مطالعه، مشخص نمودن ارتباط بين شاخص‌هاي سرمايه اجتماعي و سرمايه انساني سلامت با رشد اقتصادي استان‌هاي كشور با استفاده از الگوي خود رگرسيون برداري داده‌هاي تركيبي طي سال‌هاي 1394-1384 مي‌باشد. براي محاسبه شاخص سرمايه اجتماعي از 11 متغير و براي محاسبه سرمايه سلامت از 5 متغير استفاده شده است. نتايج تجربي بدست آمده از برآورد مدل و بررسي تأثير متقابل متغيرهاي تحقيق در چارچوب تجزيه واريانس، نشان مي‌دهد در دوره مورد بررسي، نه تنها رشد اقتصادي در تشكيل سرمايه اجتماعي و سرمايه سلامت استان‌هاي كشور تأثير مثبت داشته است بلكه سطوح بالاتر سرمايه اجتماعي سبب مي‌شود كه سرمايه سلامت در استان‌هاي كشور بهبود يافته و با افزايش سرمايه سلامت، خود سبب بهبود و شكل‌گيري سرمايه اجتماعي شده است. بنابراين سرمايه اجتماعي بعنوان يكي از راه‌هاي اصلي ارتقاء سلامت انساني بايد مورد توجه سياست‌گزاران سلامت جامعه و استانهاي كشور قرار گيرد.