خوانش سمپتماتيك؛ رويكردها و نظريه‌ها

تدوين يك روش منسجم و قابل اعتماد همواره يكي از دغدغه­هاي مهم دانشمندان و پژوهشگران در حوزه علوم اجتماعي بوده است. اين مقاله بر اساس مطالعات كتابخانه­اي به معرفي روش خوانش سمپتماتيك مي­پردازد. اين روش كه تفاوت­هاي مهمي با روش­هاي كمي و كيفي مرسوم دارد و محصول سنت روانكاوي است كمتر در حوزه علوم اجتماعي شناخته شده است. اين مقاله با توضيح روش مذكور نشان مي­دهد كه رويكرد ميشل فوكو به روش، شباهت­هاي زيادي با خوانش سمپتماتيك دارد. براي بررسي رويكرد فوكو به روش­شناسي، از تفسير جورجيو آگامبن از فوكو اسنفاده خواهد شد. پس از آن نيز با استناد به آرا و نظرات اسلاوي ژيژك و مفسرانش خصوصا ركس باتلر به تشريح اين روش و ارتباطش با تفكر معاصر و به طور خاص تفكر انتقادي پرداخته مي­شود.

Constructing a reliable methodological approach has always been one of the most important concerns of the scientists and scholars in social science. This article deals with the introduction of symptomatic reading. This methodological approach has determinative differences with current qualitative and quantitative research methods and is the result of psychoanalytic thought. The article shows that Foucault’s approach to method has determinative similarities with symptomatic reading approach. To review Foucault’s view on methodology, the article mentions Georgio Agamben’s interpretation of him. Then according to Slavoj Zizek and his interpreters especially Rex Butler, the relevance of symptomatic reading with contemporary critical theory will be analyzed.