عنوان مقاله :
خِرَد محيطي، دانش بومي و نقش عوامل اكولوژيك در برنامه‌ريزي و ساخت روستاي كامو
پديد آورندگان :
صابونچي ، پريچهر دانشگاه تهران، پرديس هنرهاي زيبا - دانشكدۀ معماري - گروه معماري منظر , ابرقويي فرد ، حميده دانشگاه تهران، پرديس هنرهاي زيبا - دانشكدۀ معماري - گروه معماري منظر
كليدواژه :
عناصر اكولوژيك , سيستم انساني-طبيعي , دانش بومي , خِرد محيطي , روستاي كامو
چكيده فارسي :
محيط طبيعي و عناصر آن همواره عامل تعيين‌كنندۀ محل استقرار و پراكنش سكونتگاه‌ها، احداث تأسيسات انساني و ساماندهي فضاها بوده است. پايداري اين بستر رابطه‌اي مستقيم با ويژگي‌هاي پهنه‌هاي قابل‌زيست، تهديدات طبيعي و نحوۀ مديريت و برنامه‌ريزي محيطي داشته و بنابراين يافتن بهينه‌ترين مكان استقرار، وابسته به پارامترهايي همچون ژئومورفولوژي بستر، منابع آب، خاك و از اين دست بوده كه معيشت، فرهنگ و اجتماع روستاها را نيز تحت تأثير قرار مي‌داده است. در روستاي كامو، نقش عناصر طبيعي در شكل‌گيري روستا و توافق بستر آن با طبيعت در لايه‌هاي كالبدي، كاركردي و معنايي حائز اهميت است؛ بنابراين، طبيعت و نوع فعاليت‌هاي انساني مرتبط با محيط، در نحوۀ قرائت تجليات اين سيستم فرهنگي اثرگذار خواهند بود. اين نوشتار با تحليل ساختار روستاي كامو برمبناي عوامل اكولوژيك، ضمن بازخواني نقش اين عوامل، به بررسي ميزان توافق و پيوستگي زيستگاه سكونتي موردمطالعه و چگونگي مديريت و برنامه‌ريزي ساكنان آن درارتباط با هريك از عناصر طبيعي نيز مي‌پردازد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد ساختار كامو برمبناي دانش بومي، بهره‌گيري هوشمندانه از عناصر اكولوژيك و الهام از بستر طبيعي آن شكل گرفته و نحوۀ مديريت اين بستر مبتني‌بر راه‌حل‌هاي طبيعت‌بنيان بوده كه نشان از خِرد محيطي ساكنان آن دارد.
