مطالعه‌اي در زمينه فراتحليل رابطه سرمايه فكري با بهره‌وري منابع انساني

نيروي انساني، عنصر اساسي در ايجاد و بهبود بهره‌وري است و در رفع مشكلات اقتصادي و اجتماعي، نقش اساسي دارد. در اين مقاله با استفاده از روش فراتحليل به شناسايي رابطه بين بهره‌وري منابع انساني و سرمايه فكري پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر نوع داد‌ه‌ها، كمّي است. جامعه آماري اين پژوهش، شامل 50 پايان نامه كارشناسي ارشد، دكترا و مقاله است كه تعداد 13 مورد با استفاده از روش نمونه‌گيري غيرتصادفي هدف‌مند به عنوان نمونه وارد فرايند فراتحليل شدند. پايايي شناسايي از طريق توافق داوران در انتخاب تحقيق‌ها و طبقه‌بندي آن‌ها، پايايي كدگذاري از طريق توافق داورها در مورد استفاده از مفاهيم خاص براي كدگذاري متغيرها و پايايي سطح معني‌داري و اندازه اثر از طريق توافق در محاسبات اندازه اثر بين دو فراتحليل گر به دست آمد. نتيجه فراتحليل نشان داد كه سرمايه فكري به صورت مستقيم و غيرمستقيم از طريق متغير ميانجي با بهره‌وري منابع انساني رابطه دارد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه از ميان 26 اندازه اثر، 15 اندازه اثر زياد (بيشتر از 0/5)، 4 اندازه اثر پايين (بين 0/1تا 0/3) و7 اندازه اثر متوسط (0/3 تا 50/5) بود. همچنين ابعاد  ساختاري و انساني به ترتيب داراي بيشترين اندازه اثر بر متغير بهره‌وري منابع انساني هستند.