بررسي نقش ادراك رهبري، تصميم‌گيري مشاركتي و اعتمادسازماني با نقش ميانجي انگيزش معلمان بر فعاليت تدريس معلمان دوره ابتدايي

هدف اين پژوهش، بررسي نقش ادراك رهبري، تصميم گيري مشاركتي و اعتماد سازماني با نقش ميانجي انگيزش معلمان بر فعاليت تدريس معلمان دوره ابتدايي مي ‌باشد روش پژوهش از نوع هدف كاربردي و از نظر اجرا توصيفي همبستگي بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل تمام معلمان ابتدايي استان آذربايجان غربي به تعداد 11522نفر مي ‌باشد، كه با فرمول كوكران و روش خوشه اي چند مرحله‌ اي،376 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديد. ابزارهاي سنجش شامل پرسشنامه ‌هاي استاندارد بود كه براي روايي آن ها از تحليل عاملي تاييدي استفاده شد. ضريب پايايي پرسشنامه ‌ها از طريق ضريب الفاي كرونباخ براي تدريس0.81، اعتماد سازماني 0.89، انگيزش معلم 0.75و ادراك رهبري0.81 و تصميم گيري مشاركتي 0.60 برآورد شد. داده‌ها با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم افزار SPSS وAMOSE تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه انگيزش و ادراك رهبري اثر مستقيم و معني دار بر تدريس دارد. اما تصميم گيري مشاركتي و اعتماد سازماني اثر مستقيم و معني دار بر تدريس ندارد. اثر غير مستقيم تصميم گيري مشاركتي در مدرسه و اعتماد و ادراك رهبري بر تدريس از طريق انگيزش مثبت و معني دار مي باشد. بر اساس يافته ها مي توان نتيجه گرفت، به منظور بهبود تدريس معلمان ابتدايي مي توان به ارتقاء اعتماد، تصميم گيري مشاركتي در مدرسه و انتخاب سبك رهبري مناسب، با انگيزش معلمان به عنوان يكي از عوامل ميانجي اقدام نمود.