تحليل روابط ساختاري آموزش هاي تخصصي وتعهد شغلي دبيران با نقش ميانجي كفايت آموزشي و خود شكوفايي

پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي و در زمره پژوهش هاي توصيفي -پيمايشي و از نظر شاخص زماني از پژوهش هاي مقطعي به شمار مي‌رود ،هدف آن بررسي تاثير آموزشهاي تخصصي و تعهد شغلي با بررسي نقش واسطه‌اي خودشكوفايي و كفايت آموزشي در بين دبيران آموزش و پرورش شهرستان گرمي است. جامعۀ آماري اين تحقيق شامل كليه دبيران آموزش و پرورش شهرستان گرمي به تعداد 1692 نفر بود كه با استفاده از روش هومن 400 نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. جهت گرد‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي آموزشهاي تخصصي، تعهد شغلي، كفايت آموزشي و خود شكوفايي استفاده گرديد. روايي پرسشنامه‌ها در تحقيقات قبلي نيز گزارش شده است و براي پژوهش حاضر نيز با استفاده از نظر اساتيد گروه علوم تربيتي تاييد گرديد و پايايي نيز، از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب (80/0)، (84/0)، (80/0)، (90/0)، محاسبه گرديد. براي بررسي فرضيات تحقيق و تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي با كمك نرم افزار SPSS و Amos استفاده گرديد و براي سنجش نقش واسطه اي از مدلسازي معادلات ساختاري با استفاده از روش تحليل مسير بر اساس پيشنهاد بارون و كني استفاده گرديد. با توجه به نتايج مشاهده شد كه خودشكوفايي و كفايت آموزشي در تاثير آموزشهاي تخصصي بر تعهد شغلي نقش واسطه‌اي دارند نتايج نشان داد آموزش‌هاي تخصصي بر تعهد شغلي تاثير مثبت و معني‌داري دارد همچنين نتايج نشان داد خودشكوفايي و كفايت آموزشي بر تعهد شغلي تاثير مثبت و معني‌داري دارد.