الگوي پارادايمي حضور بانوان تماشاگر در استاديوم‌هاي فوتبال در ايران

امروزه فوتبال تبديل به يك پديده اجتماعي شده‌ كه هواداران بسيار زيادي را به خود جذب كرده‌است. هدف از اين پژوهش ارائه الگوي پارادايمي حضور بانوان تماشاگر در استاديوم‌هاي فوتبال در ايران است كه با روش تحقيق كيفي و با استفاده از رويكرد مبتني بر نظريه داده‌بنياد انجام شد. از طريق نمونه‌گيري گلوله‌برفي و با انجام 14 مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته با اساتيد دانشگاه‌ها و متخصصان رشته فوتبال، اشباع نظري حاصل شد. روايي و اعتبار داده‌ها از دو روش بازبيني توسط محققين و مرور خبرگان غير‌شركت‌كننده در پژوهش تعيين شد. نتايج تحليل داده‌ها در سه مرحله كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي حاكي از 12 مفهوم اصلي است كه اين يافته‌ها در چارچوب الگوي نهايي شامل: عوامل فردي و حقوقي به عنوان عامل علّي، عوامل زيرساختي و برنامه‌ريزي به عنوان شرايط زمينه‌اي، عوامل سياسي به عنوان مداخله‌گر و حضور كنترل‌شده به عنوان راهكار مناسب براي عادي‌سازي حضور بانوان در استاديوم‌هاي فوتبال مي‌باشد. با توجه به الگوي ارائهشده، افزايش امنيت رفتاري و امنيت اخلاقي در استاديوم‌ها، توسعه بازاريابي صنعت فوتبال، رشد فرهنگي تماشاگران و افزايش كيفيت برگزاري مسابقات فوتبال در ايران را به عنوان پيامد‌هاي مثبت حضور بانوان در استاديوم‌هاي فوتبال مي‌توان ذكر كرد.