تحليل حضور نور در راسته و چهارسوق قيصريه بازار اصفهان

نور به عنوان فراگيرترين عنصرطبيعت، در تجربه مخاطب از فضا نقش مهمي را ايفا مي نمايد. يكي از جنبه هاي قدرتمند فضاي معماري تاريخي ايران، به ك ارگيري خردمندانه نور است. بهره برداري از نور روز در معماري سنتي ايران علاوه بر تامين روشنايي، پاسخگوي نيازهاي اقليمي، فيزيكي، رواني و زيبايي شناسي بوده است. در راستاي اين رويكرد، معمار ايراني تجربه هاي موفقي در بهره گيري خلاقانه نور در فضاهاي داخلي دارد. تركيبات متنوع از مدخل هاي نوري نشان اين ادعا است. به منظور بررسي جايگاه نورپردازي طبيعي در معماري ايران، پژوهشي در مجموعه بازار قيصريه اصفهان صورت پذيرفت. هدف از اين پژوهش، بررسي كميت و كيفيت نور روز و عملكرد انواع مدخل هاي نور در يك فضاي عمومي تجاري است كه بنا بر كاربري خاص، محدوديت هايي در بهره مندي از انواع روزن ها دارد. در اين تحليل، نور طبيعي، در تاريخ ها و ساعت هاي معلوم و نيز به صورت سالانه، با استفاده از نرم افزارها، شبيه سازي و شاخص هاي كمي ارزيابي نور روز اعم از ايستا و پويا بررسي شده است. يافته هاي تحقيق نشان از تبعيت توزيع روشنايي نور روز از الگويي خاص مي نمايد. به طوري كه بازه هاي سهم روشنايي در كل سال تقريبا ثابت است و با تغيير فصل تفاوت چشمگيري در سهم دريافتي ديده نمي شود. همچنين ميزان نور دريافتي در بيش از 70%  از مساحت راسته قيصريه و 50% از زمان هاي كاربري، بين بازه 100 تا 2000 لوكس قرار دارد كه نوري مطلوب براي يك فضا محسوب مي شود. ميزان تامين نور كمي و كيفي در بازار قيصريه بر اساس آناليز يافته ها، از اهم نتايج پژوهش حاضر است.