شناخت و امكان‌سنجي بكارگيري سيستم مدل‌سازي اطلاعات ساختمان (BIM) در آموزش معماري ايران

گرچه امروزه مدل‌سازي اطلاعات ساختمان و آموزش آن از موضوعات مهم و رو به رشدي در عناوين پژوهش هاي اخير در جهان به شمار مي رود، اما اين جريان نوين بخصوص آموزش آن دركشور ايران ناديده گرفته شده است. پژوهش حاضر با هدف پيشنهاد چارچوب مفهومي جهت شناخت بكارگيري سيستم مدل‌سازي اطلاعات ساختمان درآموزش معماري ايران انجام يافته است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي بوده و رويكردي آميخته؛ شامل نمونه موردي ثانويه، پيمايش و گروه كانوني دارد. انتخاب جامعة آماري به روش هدفمند بوده و حجم نمونه تعداد 200 نفر دانش آموختة معماري است. خطاي اندازه گيري 0.05 و سطح اطمينان 95 درصد، بوده است. پرسشنامه‌ها بصورت آنلاين پخش و با استفاده از نرم افزار آماري (اس.پي.اس.اس) تحليل شده اند. روايي پرسشنامه ها ارزيابي و پايايي متغيرها از طريق آزمون آلفاي كرونباخ با ضريب 0.876محاسبه و تاييد شده است. ابتدا با استفاده از نمونه هاي موردي چارچوب نظري پژوهش ترسيم وسپس نظرات مشاركت كنندگان اخذ و تحليل گرديده و در انتها چارچوب نهايي توسط گروه كانوني از اساتيد و خبرگان اعتبار سنجي گشته است. سطح  و اهداف دوره با توجه به نتايج آزمون كاي اسكوئر چنين بدست آمد كه سيستم مدل‌سازي اطلاعات ساختمان مي‌تواند در مقاطع مختلف و به همراه ساير كلاس‌هاي آموزشي بكار رود. همچنين از آزمون هاي t يك نمونه اي و رتبه‌بندي فريدمن جهت انتخاب محتوا و اهميت دوره ها استفاده شده كه بيشترين ميزان اهميت كاربرد سيستم مدل‌سازي اطلاعات ساختمان در مديريت پروژه، مباحث پايداري و كارگاه طراحي معماري و كمترين ميزان اهميت كاربرد آن در حوزة مفاهيم و تصورات ذهني بدست آمده است. براساس يافته ها، سه حوزة نرم افزار و مدل سازي؛ مفاهيم و تئوري؛ و مديريت اطلاعات؛ در چارچوب آموزشي سيستم مدل‌سازي اطلاعات ساختمان موثر شناخته شده و به عنوان نمونه برنامه درسي دورة كارشناسي معماري مورد بررسي قرار گرفته است و الگوي آموزشي نهايي به صورت تلفيقي در مقاطع مختلف تحصيلي پيشنهاد شده است.