اجتماع‌پذيري كالبدي مجتمع‌هاي مسكوني براي گروه سالمندان در تبريز(مطالعه موردي: مجتمع هاي مسكوني ستارخان، آسمان، علامه اميني و سپيدار)

در جوامع امروزي، اجتماع پذيري مجتمع هاي مسكوني براي سالمندان كه نياز به روابط اجتماعي داشته و بيشتر وقت خود را درخانه سپري مي كنند، اهميت دارد. پژوهش حاضر با هدف تبيين اجتماع پذيري كالبدي مجتمع هاي مسكوني براي گروه سالمندان در تبريز مي باشد كه در آن ارزيابي شاخص ها در نمونه هاي مورد بررسي به روش عليمقايسه اي صورت گرفته است. در اين پژوهش 4 نمونه مجتمع مسكوني از محدوده هاي 4 گانه ي تبريز انتخاب شده اند. براي سنجش شاخص هاي بدست آمده و مقايسه آن ها، پژوهش ميداني بر روي سالمندان بالاي 65 سال در چهار مجتمع منتخب، انجام شده است. در اين راستا نمونه گيري تصادفي ساده درجامعه آماري 313 نفري صورت گرفت كه 172 نفر با استفاده از فرمول كوكران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و از پرسشنامه ي بسته و مشاهده غير مشاركتي استفاده شد. تحليل پرسشنامه ها به روش هاي واريانس و رگرسيون و در مشاهده با محاسبه ميانگين امتيازات انجام پذيرفته است. طبق تحليل واريانس به ترتيب مجتمع هاي ستارخان، آسمان، سپيدار و علامه اميني امتياز بالاتري براي اجتماع پذيري سالمندان داشته اند و طبق تحليل رگرسيون پرسشنامه ها در مجتمع ستارخان محفل هاي متنوع، درمجتمع آسمان چشم انداز، در مجتمع علامه اميني فرصت هاي رسيدگي و در مجتمع سپيدار فعاليت هاي متنوع در اولويت بالاتر قرار داشتند. بر اساس نتايج حاصل از مشاهده در مجتمع ستارخان فضاي نشستن، امكانات رفاهي، عناصر طبيعي، مبلمان سالم و دسترسي در محوطه، در مجتمع آسمان طبيعت، عناصر تزييني، در مجتمع سپيدار ايمني و كفسازي پياده، دسترسي مناسب و در مجتمع علامه اميني امكانات رفاهي دراولويت بالاتري قرار داشته اند. براساس جمع بندي كلي در چهار مجتمع منتخب، راهكارهايي جهت بهبود اجتماع پذيري مجتمع هاي مسكوني براي سالمندان بدست آمد.