كنترل تلفيقي پوسيدگي خاكستري پياز در شرايط آزمايشگاه و انبار

هدف اين تحقيق بررسي كنترل تلفيقي عامل پوسيدگي خاكستري پياز توسط قارچ تريكودرما و سموم شيميايي شامل كاربندازيم و مانكوزب مي‌باشد. به اين منظور جداسازي قارچ تريكودرما از خاك مزارع پياز با استفاده از محيط اختصاصي انجام و شناسايي جدايه ها در حد جنس با استفاده از كليد گمس و بيست انجام گرفت. قارچ عامل پوسيدگي خاكستري نيز از نمونه‌هاي پياز آلوده به كپك خاكستري از انبارهاي شهرستان كهنوج جدا سازي و شناسايي گرديد. نتايج نشان داد ميانگين بازدارندگي از رشد قارچ تريكودرما عليه قارچ بوتريتيس در شرايط آزمايشگاه 51.61 درصد بود. همچنين ميانگين درصد بازدارندگي از رشد متابوليت‌هاي فرار 38.14 درصد و متابوليت‌ غير فرار قارچ تريكودرما عليه قارچ عامل پوسيدگي پياز در دو تيمار 5 و ml 10 به ترتيب به ترتيب 26.78 درصد و 49.27 درصد بود. نتايج حاصل از بررسي ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در نمونه‌هاي پياز تيمار شده با تريكودرما نشان از افزايش ميزان هر دو آنزيم داشت. استفاده همزمان قارچ تريكودرما و دو سم كاربندازيم و مانكوزب به ميزان 100 درصد باعث بازدارندگي از رشد قارچ‌ بوتريتيس در شرايط آزمايشگاه و انبار شد. در صورتي كه به كار بردن قارچ تريكودرما به تنهايي به ميزان 68.18 درصد باعث بازدارندگي از رشد بوتريتيس در شرايط آزمايشگاه شد. علاوه بر اين درحالت تلفيقي غلظت استفاده شده از سموم ppm 500 بود كه كمتر از ميزان استفاده اين سموم در حالت معمولي است. بنابراين نتايج حاصله نشان از موفق بودن كنترل تلفيقي قارچ عامل پوسيدگي خاكستري توسط تريكودرما و دو سم كاربندازيم و مانكوزب دارد.