عوامل مرتبط با خطاهاي دارويي در پرستاران بخش‌هاي داخلي مراكز آموزشي- درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال 1398

زمينه و هدف: اشتباهات دارويي جزء شايع‌ترين حوادث موجود در حرفه پرستاري است، نتيجه چنين اشتباهاتي، افزايش مدت بستري بيمار در بيمارستان و افزايش هزينه‌هاي مراقبت و درمان خواهد بود كه گاهي مي‌تواند منجر به آسيب شديد و يا حتي مرگ بيمار گردد. هدف از انجام اين پژوهش تعيين عوامل مرتبط با خطاهاي دارويي در پرستاران بخش‌هاي داخلي مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران بود.روش بررسي : در اين مطالعه توصيفي ،241 پرستار شاغل در بخش‌هاي داخلي مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران، از خرداد 1398 تا شهريور 1398 مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات دراين مطالعه پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه ديدگاه پرستاران از عوامل مرتبط بر خطاهاي دارويي بيژني و همكاران (1392) بود كه جهت جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه‌ها توسط پرستاران تكميل شد. سپس داده‌ها توسط نرم ‌افزار آماري SPSS نسخه 16 و با به ‌كارگيري آزمون‌هاي آماري مورد تحليل قرار گرفتند .يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه خستگي ناشي از كار با ميانگين 0.85 ± 3.11 بيشترين علت خطاي دارويي در بُعد مربوط به پرستار بوده است. همچنين در بُعد بخش، تراكم زياد كارها با ميانگين 0.85 ± 3.09 و در بُعد مديريت پرستاري، كمبود تعداد پرستار نسبت به تعداد بيمار با ميانگين 0.61 ± 3.53 بيشترين علت خطاي دارويي بوده‌اند. عامل مديريت پرستاري با ميانگين 0.51 ± 2.77 بيشترين و عامل بخش با ميانگين 0.54 ± 2.55 كمترين ميانگين نمره را در بين عوامل مرتبط با خطاهاي دارويي از ديدگاه پرستاران مورد پژوهش داشته‌اند.نتيجه‌گيري كلي: با توجه به يافته‌ها، بيشترين عوامل مرتبط با خطاهاي دارويي از ديدگاه پرستاران به ترتيب مديريت پرستاري، پرستار و شرايط بخش‌هاي داخلي مورد مطالعه بود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود در جهت كاهش خطاهاي دارويي ، نحوه مديريت پرستاري مورد بازنگري قرار گرفته و همچنان مي‌توان با برگزاري كارگاه‌هاي مرتبط با خطاهاي دارويي باعث كاهش بروز خطاهاي دارويي پرستاران شد.