ارزيابي نشت آب زيرزميني در كيلومتر 6/4 تونل خط 7 مترو تهران با نرم‌افزار SEEP/Wو مقايسه نتايج با روش‌هاي تحليلي و مشاهدات

يكي از مشكلات مهم در ساخت تونل هاي مترو در زير سطح آب زيرزميني، مشكل ورود آب به تونل است، كه مي تواند فعاليت تونلسازي را كاملا تحت تاثير قرار دهد. پيش بيني نفوذ آب زيرزميني به تونل براي جلوگيري از مشكلات حين حفاري و كنترل آن با طراحي سيستم زهكشي موضوعي با اهميت است. روش هاي متعددي جهت حل مشكلات فوق وجود دارد. به منظور پايين بردن سطح آب زيرزميني در يك مقطع از تونل خط 7 مترو تهران (كيلومتراژ 4.6)، از دو گالري با طول 14 متر در كنار تونل استفاده شده است. مدل‌سازي زهكشي آب و مقايسه نتايج آن با نتايج تحليلي و مشاهدات در اين مقاله بررسي شده است. براي مدل‌سازي نرم‌افزارهاي زيادي وجود دارد. جهت پي بردن به عملكرد اين گونه نرم افزارها در اين مقاله با مد نظر قرار دادن اطلاعات واقعي تونل خط 7 مترو تهران، كيلومتراژ 4.6، مدلي از تونل در نرم افزار SEEP/W، شبيه سازي شد تا نرخ آب ورودي به تونل و زهكشي از آن محاسبه شود. نتايج نشان مي‌دهد كه ميزان نشت محاسبه شده در روش عددي 640 (متر مكعب بر روز) و تحليلي 747.3 (متر مكعب بر روز) است كه تطابق خوبي در محاسبه ميزان نفوذ آب زيرزميني به داخل تونل دارند. خطاي روش المان محدود 11% است، كه نشان دهنده توانايي آن در تخمين مقدار آب ورودي و خروجي از تونل است.، لذا اين نرم‌افزار جهت مدل‌سازي و نيل به اهداف مورد نظر  قابل اعتماد مي‌باشد. هم چنين عوامل موثر از قبيل تغييرات فواصل گالري ها از تونل و پارامترهايي نظير نفوذپذيري و بار آبي مورد  بررسي قرار گرفت، كه بيشترين تاثير را بر روي آب ورودي به تونل دارند.