تأثير عمليلات آبخوانداري بر برخي ويژگي‌هاي خاك (مطالعه‌ي موردي: ايستگاه ميمند، كرمان)

در مناطق خشك و نيمه خشك كه ريزش‌هاي جوي ضمن ناچيز بودن از پراكنش نامناسب برخوردارهستند بهره‌برداري ازسيلاب‌ها كليد حل مسائل كم آبي قلمداد مي‌شود در اين مناطق به‌دليل بهره‌برداري بي‌رويه از منابع آب زيرزميني، همراه با عدم جايگزيني طبيعي آب برداشت شده، باعث شده است كه مبحث كارآمد پخش سيلاب و آبخوان‌داري داراي اهميت ويژه‌اي باشد از ويژگي‌هاي اقليمي مناطق خشك و نيمه خشك، كمبود بارندگي و تغييرات زماني و مكاني شدت و مدت آن‌ها است، اين حالت در اكثر مواقع به وقوع سيلاب‌هاي شديدي منجر مي‌شود. بنابراين استفاده از منابع آب سيلاب مي‌تواند به‌عنوان راه‌كاري براي اين مناطق باشد. ولي در زمان استفاده از آب رسوبات موجود در سيلاب‌ها موجب تغيير ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك مي‌شوند. در اين تحقيق تأثير پخش سيلاب بر ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك پس از گذشت 15 سال از احداث آن در ايستگاه پخش سيلاب بررسي شد . ايستگاه پخش سيلاب ميمند در 210 كيلومتري كرمان قرار گرفته و از 23 كانال پخش تشكيل شده است. با توجه به تعداد كانال‌هاي پخش‌سيلاب نمونه‌برداري خاك از سه قسمت منطقه پخش سيلاب (ابتدا، وسط و انتهاي منطقه پخش سيلاب) هر منطقه يك كانال و هر كانال سه نمونه به‌طور تصادفي از عمق صفر تا 30 سانتي‌متري گرفته شد. تجزيه تحليل و مقايسه ميانگين‌ها با استفاده از آزمون دانكن انجام شد. تحليل آماري داده‌ها بيان‌گر افزايش معني‌دار (p≤5) درصد رس، سيلت، هدايت الكتريكي، ازت كل، فسفر و پتاسيم و كاهش معني‌دار (p≤5) درصد شن و درصد اشباع مي‌باشد. ميزان اسيديته در منطقه پخش سيلاب و شاهد تفاوت معني‌داري نداشت.