بررسي فقهي - حقوقي سن ازدواج در حقوق ايران

Legal-Juristic Study of Age of Marriage in Iranian Law

اقتضاي آزادي‌هاي فردي در جامعه آن است كه نتوان محدوديت‌هاي متعددي را به افراد به‌ويژه در امور شخصي تحميل نمود.درعين‌حال اهميت خاص عقد نكاح باعث شده است كه براي پيشگيري از آسيب‌هاي جسمي و روحي به كودكان، تحديد سن نكاح مورد توجه جوامع مختلف قرار گيرد. بررسي مقوله سن نكاح از ديدگاه فقهي نشان مي‌دهد كه سن مشخصي براي نكاح تصريح نگرديده است ليكن شرايط خاصي بري انعقاد عقد نكاح قبل از سن بلوغ نظير رعايت مصلحت طفل، ممنوعيت روابط زناشويي پيش از بلوغ و اعمال حق فسخ نسبت به عقد، معين شده است. توجه به اين شرايط مي‌تواند چارچوب قانون‌گذاري در اين حوزه را روشن نمايد به‌گونه‌اي كه با وضعيت فعلي جامعه، كمتر ازدواجي زير سن بلوغ به مصلحت صغير به نظر مي‌رسد. در مقررات فعلي حقوق ايران، ازدواج پيش از سن 13 سال براي دختران و 15 سال براي پسران نيازمند رعايت شرايط اذن ولي، رعايت مصلحت و اجازه دادگاه دانسته شده است ليكن ازدواج در هيچ سني ممنوع اعلام نشده است. ريشه اين عدم ممنوعيت را بايد در نظرات فقها مبني بر جواز نكاح صغير توسط ولي جستجو نمود. درعين‌حال هم چنان در مقررات نظام حقوقي ايران تعارضاتي مابين سن بلوغ قانوني، سن قابليت صحي براي ازدواج و سن رشد ديده مي‌شود كه نيازمند نگرش جامع قانون‌گذار در جهت رفع اين ابهامات و پرهيز از اصلاح جزئي نگرانه قوانين است

The requirement for individual freedoms in society is not to impose numerous restrictions on individuals, especially in personal affairs. At the same time, the special importance of marriage has led to the limitation of marriageable age in different societies to prevent physical and psychological harm to children. Study of the marriage age from the jurisprudential perspective shows that there is no specific age for marriage. However, certain conditions have been set for marriage before puberty, such as observing the interest of the child, prohibition of sex before puberty, and the right to terminate marriage after puberty. Consideration of these conditions can clarify the legal framework in this area in a way that under the current state of society, less adolescent marriage seems less expedient. Under current Iranian law, marriage before the age of 13 for girls and 15 for boys requires legal guardian's permission, expediency, and court permission. Nonetheless, marriage is not forbidden at any age. The root of this prohibition must be traced back to the jurisprudents' view of guardian's approval of minor marriage. At the same time, there are still conflicts in the legal system of Iran with regard to the legal age of puberty, age of ealth capability for marriage, and the age of maturity. This requires the legislator's comprehensive approach to address these ambiguities and avoid partial reform of laws .