عنوان مقاله :
مالكيت حضرت علي (ع) بر ينبع النخيل
پديد آورندگان :
شاكري فرد, محمود دانشگاه آزاد اسلامي مشهد - گروه تاريخ و تمدّن ملل اسلامي , شريعت پناهي, ماهيار دانشگاه آزاد اسلامي مشهد - گروه تاريخ و تمدّن ملل اسلامي , دلبري, شهربانو دانشگاه آزاد اسلامي مشهد - گروه تاريخ و تمدّن ملل اسلامي
كليدواژه :
علي ابن ابي طالب امام اول ( ع ) , حضرت علي ( ع ) , ينبع و وقف , امام سجاد ( ع ) , علي بن حسين امام چهارم (ع ) , مالكيت
چكيده فارسي :
حضرت علي (ع) به عنوان برجسته ترين نخبه مسلمانان پس از حضرت رسول اكرم (ص) و شاگرد پر آوازه ي ايشان، در دوران خلفاء در «ينبع مدينه» يك مركز كشاورزي مي سازد. براي نخستين بار است كه كسي در اين منطقه، كشاورزي را به شكل يك سرمايه گذاري دقيق و كار متراكم و برجسته شروع مي كند. نخلستان هاي اطراف ينبع، به صورت خيلي بدوي وجود داشته؛ ولي در دوره ي قبايلي، كار اساسي، بيشتر تجارت و دامداري است و حضرت علي (ع) است كه براي اولين بار و به تنهايي در تبديل مسئله ي دامداري و تجارت به آن شكل بدوي و كارواني اش در آن نظام؛ درتوليد كشاورزي سنتي، نقش يك موسس و بنيان گزار را دارد. در اين مقاله سعي شده است به روش توصيفي و تحليلي چگونگي مالكيت حضرت علي (ع) را بر اين منطقه وسيع، حدود آن، وقفيات ايشان در اين ناحيه و سرانجام مالكيت و توليت املاك ايشان را تا زمان امام سجاد (ع) مورد بررسي قرار دهد. ونتايج پ‍ژوهش مويد اين نكته است كه مالكيت حضرت علي (ع) بر ينبع النخيل به واسطه خريداري زمينهاي اين منطقه، تلاش و كوشش ايشان بر روي آباداني وگسترش آن بسيار ثمر بخش وحائظ اهميت بوده است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
فقه و تاريخ تمدن
