بررسي تطبيقي عسر و حرج در اصول اروپايي حقوق قراردادها و اصول قراردادهاي تجاري بين المللي با قاعده فقهي عسر و حرج در حقوق ايران

حقوق تطبيقي كه جزئي از گفتگوي بين فرهنگها و تمدنهاست؛ امروزه جزء ضرورتهاي مطالعه در مراكز علمي و عملكرد دانشمندان و متعلمان و پژوهندگان در هر رشتهاي از علوم انساني است. در رشته حقوق برخلاف بسياري از شعب علوم انسان، در ايران سنت بستري به نام فقه وجود دارد كه ناديده گرفتن آن غيرممكن و خلاف عقل مينمايد. از سوي ديگر مطالعه و آگاهي يافتن بر حقوق مدرن، خصوصا اسناد حقوقي بين المللي و منطقهاي همانند اصول حقوق قراردادهاي تجاري بين المللي و اصول حقوق قراردادهاي روپا كه حاصل همفكري و تضارب آراء دانشمندان مبرز و مطرح رشته حقوق كشورهاست، بسيار ضروري و غيرقابل اجتناب است. در مقاله حاضرفعل عسر و حرج در اين دو منبع كه مقرراتي مشابه يكديگر دارند با قاعده نفي عسر و جرح در فقه و قانون مدني از حيث مفهوم و مفاد، شرايط و ويژگي ها و آثار اعمال اين قواعد به روش توصيفي - تحليلي مورد بررسي تطبيق قرار گرفته است، بدين صورت كه ابتدا هر يك جداگانه و سپس با مقايسه و تطبيق بين آنها، سعي در انجام اين مهم گرديده تا نقاط تفاوت و تشابه و ضعف و قوت آنها مشاهده و زمينه اصلاح مقررات حقوق داخلي چنانچه لازم باشد فراهم گردد.

no abstract