تأثير توالي و فاصله زماني افزودن ماده افزودني و سولفوسولفورون به آب سخت در كنترل يولاف وحشي زمستانه (Avena sterilis ssp. ludoviciana Durieu.)

اينكه آيا توالي و فاصله زماني افزودن ماده افزودني و علف كش به آب سخت مي تواند كارايي علف كش را تحت تاثير قرار دهد يا خير تاكنون بدون پاسخ مانده بود. در آزمايش دُزپاسخ كه در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا اجرا شد، شش مقدار از سولفوسولفورون با آب مقطر و آب سخت حاوي كاتيون هاي Na+، Ca++ و Fe+++ (600 ميلي گرم در ليتر از نمك كربناتي) با و بدون افزودن اسيدسيتريك (500 ميلي گرم در ليتر) يا سولفات‌آمونيوم (۲۰ گرم در ليتر) نيم ساعت قبل، همزمان و نيم ساعت بعد از افزودن علف كش به حامل هاي پاشش بر روي يولاف وحشي زمستانه در مرحله چهار برگي پاشيده شد. نتايج تجزيه و تحليل رگرسيون غيرخطي نشان داد كه برعكس سولفات آمونيوم كه بر كارايي سولفوسولفورون بي تاثير بود، افزودن اسيد سيتريك به آب مقطر با هر توالي و فاصله زماني نسبت به سولفوسولفورون باعث بهبود كارايي سولفوسولفورون شد. حضور كاتيون هاي Na+، Ca++ و Fe+++ در حامل پاشش مقدار سولفوسولفورون لازم براي كاهش 90 درصدي وزن خشك يولاف وحشي زمستانه را به ترتيب از 9.80 به 27.60، 47.48 و 50.32 گرم در هكتار افزايش داد. بين شدت ناسازگاري كاتيون هاي Ca++ و Fe+++ اختلاف معني داري مشاهده نشد. افزودن هر دو ماده افزودني نيم ساعت بعد از افزودن سولفوسولفورون به آب مقطر حاوي كاتيون ها هيچ تاثيري در رفع اثر ناسازگار كاتيون ها بر كارايي سولفوسولفورون نداشت. برعكس، افزودن سولفوسولفورون نيم ساعت بعد از افزودن مواد افزودني به آب مقطر حاوي كاتيون ها بهترين كارايي سولفوسولفورون را رقم زد. بنابراين، موضوع توالي صحيح افزودن ماده افزودني و علف كش به آب سخت حايز اهميت است. عدم اطلاع از اين موضوع، نه تنها سبب عدم كنترل علف هرز بلكه هزينه هاي اضافي به كشاورز تحميل خواهد كرد.