بررسي مقاومت بيوتيپ‌هاي يولاف وحشي زمستانه به علف‌كش‌هاي بازدارندهACCase در مزارع گندم شهرستان راميان

به‌منظور بررسي بروز مقاومت يولاف وحشي زمستانه (Avena ludoviciana Dur.) به علف كش هاي بازدارنده ACCase، آزمايش هايي در سال 1396 در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان انجام شد. بيوتيپ هاي مشكوك به مقاومت از مزارع گندم شهرستان جمع آوري گرديد. يك بيوتيپ حساس نيز از مزارعي كه هيچ‌گونه سابقه سمپاشي نداشتند جمع آوري شد. ابتدا بيوتيپ هاي مشكوك با غلظت تفكيك كننده به دست آمده، مورد غربال قرار گرفتند. سپس واكنش بيوتيپ هاي مقاوم و حساس اين علف هرز در مقابل دزهاي مختلف علف كش بررسي شد. نتايج اين تحقيق، بروز مقاومت به علف‏كش‏هاي كلودينافوپ پروپارژيل، فنوكساپروپ پي اتيل و ديكلوفوپ متيل در 58 بيوتيپ را تأييد نمود. درجه مقاومت به علف كش هاي فنوكساپروپ پي اتيل، ديكلوفوپ متيل و كلودينافوپ پروپاژيل به ترتيب بين 48.69 تا 851.33 ، 52.57 تا 752.57 و 310.27 تا 1443.90 بود. جهت بررسي بيشتر واكنش بيوتيپ هاي مقاوم، سه علف كش هالوكسي فوپ آر متيل استر، كلتوديم و پينوكسادن جهت آزمون پتري ديش انتخاب شدند. دو مورد از بيوتيپ هاي با شاخص مقاومتي بالا (ram1, ram18) و دو مورد از بيوتيپ هاي با كمترين شاخص مقاومتي ram4) ram15,) به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. در تيمار هالوكسي فوپآر متيل استر، بيشترين و كمترين درجه مقاومت در بيوتيپ ram1 به ميزان 424.35 و بيوتيپ ram 15 به ميزان 284.50 به دست آمد. در دو علف‌كش ديگر درجه مقاومت تفاوت معني داري با 1 نداشت. نقشه پراكنش مزارع آلوده به علف هاي هرز مقاوم با استفاده ازسامانه اطلاعات جغرافيايي ترسيم و مشخص شد. برآورد بالاي درجات مقاومت گوياي مديريت انفعالي در كنترل يولاف وحشي زمستانه مي باشد. نتايج اين تحقيق مي تواند جهت اجراي برنامه هاي مديريت علف هاي هرز مقاوم و ممانعت از توسعه آن ها به ساير مناطق به كار رود.