بررسي كيفي نقش تجارب خانوادگي در سازگاري سالمندان

تحقيق حاضر با هدف بررسي كيفي نقش تجارب خانوادگي در سازگاري سالمندان انجام شد. يكي از عواملي كه در عصر كنوني نقش مهمي در كاهش آسيب‌پذيري سالمندان ايفا مي‌كند، نهاد خانواده است. به همان اندازه كه وجود خانواده براي فرد سالمند اهميت دارد، بودن فرد سالمند نيز براي خانواده ارزشمند و مفيد است. اين مطالعۀ كيفي به روش نظريۀ مبنايي در سال 1396 انجام شد. با مراجعه به مراكز خصوصي سالمندان، جهاد كشاورزي، و پارك‌هاي شهر تهران با 18 سالمند در دامنه‌ سني 65 تا 82 سال مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته انجام شد تا داده‌ها به مرحلۀ اشباع برسند. يافته‌هاي پژوهش 8 مقولۀ اصلي را نشان داد كه شامل تجارب مثبت و خوشايند، شناخت و رفتار مثبت والدين، تعامل سازنده و عاطفي با همسر، انسجام رضايت‌بخش عاطفي و دروني خانواده، ازدواج موفق و متعالي، شرايط مطلوب اقتصادي، سلامت جسمي، و رضايت از زندگي است. نتايج اين پژوهش نشان داد عواملي نظير عامل‌هاي يادشده از مؤلفه‌هاي اثرگذار تجارب خانوادگي بر سازگاري سالمندان هستند.