اثربخشي بازي‌درماني والد - كودك بر پرخاشگري، اضطراب، و ترس اجتماعي كودكان دچار اختلال نافرماني مقابله‌اي

هدف پژوهش حاضر اثربخشي بازي درماني والد  كودك بر پرخاشگري، اضطراب و ترس اجتماعي كودكان داراي اختلال نافرماني مقابله اي بود. طرح پژوهش آزمايشي از نوع پيش‌آزمون  پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري پژوهش را تمام دانش‌آموزان دختر با اختلال نافرماني مقابله اي تشكيل دادند كه در سال تحصيلي 1398-1399 در مدارس مقطع ابتدايي شهر تبريز مشغول به تحصيل بودند. تمام دانش آموزان مشغول به تحصيل به صورت نمونه‌گيري خوشه اي تصادفي دومرحله اي انتخاب شده و مقياس درجه‌بندي اختلال نافرماني مقابله اي توسط معلمان اين مدارس روي تمامي دانش آموزان اجرا شد. پس از نمره گذاري پرسش نامه ها و غربال گري، تعداد 40 دانش آموز انتخاب شدند و به صورت جايگزيني تصادفي در دو گروه 20 نفري قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه هاي پرخاشگري شهيم، اضطراب اسپنس و همكاران و ترس اجتماعي ماسيا و همكاران استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش آماري تحليل كواريانس انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه بازي‌درماني والد  كودك بر پرخاشگري، اضطراب و ترس اجتماعي دانش آموزان تأثير دارد و باعث كاهش پرخاشگري، اضطراب و ترس اجتماعي در آن ها مي شود. بنابراين توجه به بازي‌درماني والد  كودك نقش مهمي در بهبود مشكلات روان شناختي كودكان دارد.