بررسي اصول فوق آبگريزي و خودتميزشوندگي سطوح ميكرو و نانو ساختار

با الهام از پديده فوق آبگريزي و اثر خود تميز شوندگي كه در طبيعت وجود دارد، مانند برگ هاي نيلوفر آبي، قطرات آب به راحتي و با سرعت بالا روي چنين سطوحي غلت مي خورند، همراه قطرات آبي كه به سرعت غلت مي خورند ذرات گرد و غبار و آلودگي از سطح برگ حذف مي شوند. اين پديده كه به اثر خودتميز شوندگي معروف است در سالهاي اخير مورد توجه محققين زيادي قرار گرفته است و تحقيقات گسترده اي روي اين سطوح انجام شده است. سطوح فوق آبگريز به عنوان سطوحي با دفع آب خيلي بالا تعريف شده است و با زاويه تماس آب بيشتر از 150 درجه و زاويه لغزش كمتر از 10 درجه مشخص مي شود. تحقيقات انجام شده زيادي نشان مي دهد كه زبري مناسب و انرژي سطحي پايين دو خواص اساسي سطوح فوق آبگريز است كه نياز به تركيبي از تكنيك هاي طراحي پيشرفته و مواد دارد. اين مقاله به معرفي نانو پوشش هاي فوق آبگريز خودتميز شونده پرداخته است. در ابتدا با تمركز روي اصول پايه اي فوق آبگريزي به مباني اصلي مانند كشش سطحي و زاويه تماس و حالت هاي مختلف قرارگيري قطره آب روي سطح پرداخته شده است. پس از آن تاثير پارامترهاي مختلف سطح روي رفتار لغزشي سطوح فوق آبگريز آورده شده است. همچنين در ادامه شرايط لازم براي رسيدن به حالت فوق آبگريز بحث شده است. در پايان نيز به كاربرد هاي مختلف نانو پوشش هاي فوق آبگريز خودتميز شونده پرداخته شده است. اگر چه شركت ها و مراكز تحقيقاتي مختلفي در سراسر جهان به تحقيق، توسعه و توليد پوشش هاي خودتميزشونده مشغول هستند، اما در اين زمينه هنوز هم چالش هاي فراواني پيش روي محققين و توليد كنندگان وجود دارد.