بررسي اثرهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي و مخارج عمومي دولت بر رشد اقتصادي كشورهاي منتخب منا

فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT)، مي‎تواند از طريق سازمان‎دهي مجدد فرايندهاي توليد به روش هاي كاراتر، رشد اقتصادي را افزايش دهد. نتايج اغلب پژوهش‎ها، گوياي تأثير مثبت و معنادار فناوري اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادي كشورهاي توسعه‎يافته در دهه 1990 است. يافته‎هاي بعضي از پژوهش‎ها، اين رابطه مثبت را در كشورهاي در حال توسعه نيز تأييد كرده‎اند؛ اما اين موضوع براي كشورهاي منتخب منا با توجه به ويژگي‎هاي نامتوازن و ضعيف زيرساختي آنها، جاي بررسي دارد. از اين رو، هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي تأثير فناوري اطلاعات و ارتباطات، سرمايه گذاري مستقيم خارجي (FDI) و مخارج عمومي دولت بر رشد اقتصادي كشورهاي منتخب منا، طي سال‎هاي 1377 تا 1398 است. براي تحليل موضوع، از مدل گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه اثر فناوري اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادي مثبت و معنادار است، اثر متغير سرمايه گذاري مستقيم خارجي بر رشد اقتصادي مثبت است؛ اما از لحاظ آماري معنادار نيست و تأثير مخارج عمومي دولت بر رشد اقتصادي منفي و معنادار است. گفتني است كه اثر ساير متغيرهاي مدل، نظير شاخص شفافيت بين‎المللي (IT)، درجه باز بودن تجارت (GOPEN) و نرخ سرمايه داخلي هر كارگر (GKD)، از لحاظ آماري معنادار نبوده است.