نقش سواد ديجيتالي و ظرفيت يادگيري سازماني بر عملكرد شغلي كاركنان آموزشي

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش سواد ديجيتالي و ظرفيت يادگيري سازماني بر عملكرد شغلي كاركنان اداره آموزش‌وپرورش است. اين پژوهش، با روش‌شناسي، توصيفي ـ هم‌بستگي انجام شده و جامعه آماري آن كليه كاركنان اداره آموزش‌وپرورش استان آذربايجان شرقي، شامل 360 نفر در سال 1395 است. حجم نمونه پژوهش با توجه به جامعه آماري و بر اساس جدول مورگان 186 نفر انتخاب شد و از روش نمونه‌گيري، طبقه‎اي نسبتي مبتني بر سهم متناسب بخش‌ها، استفاده شده است. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، سه پرسش‌نامه سواد ديجيتالي، ظرفيت يادگيري سازماني و عملكرد شغلي بود. پژوهش توحيدي اصل، روايي پرسش‌نامه سواد ديجيتالي و پژوهش قاسم زاده، پرسش‌نامه ظرفيت يادگيري سازماني و عملكرد شغلي را تأييد كرد. براي تعيين پايايي پرسش‌نامه‌ها، از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده‌ شد و ضرايب آلفا به‌ترتيب 0.93، 0.92 و 0.94 به دست آمدند. يافته‌ها نشان دادند كه متغير سواد ديجيتالي بر ظرفيت يادگيري سازماني نقش دارد و اثر ظرفيت يادگيري سازماني با عملكرد شغلي، مثبت و معنا‌دار است. اما اثر سواد ديجيتالي بر عملكرد شغلي غيرمستقيم است. مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه هرگونه افزايش در ميزان سواد ديجيتالي با افزايش در ظرفيت يادگيري سازماني همراه بوده و هرگونه افزايش در ميزان ظرفيت يادگيري سازماني نيز با افزايش در ميزان عملكرد شغلي همراه خواهد بود.