بررسي كارايي نانو كود حيواني و مواد اصلاح‌كنندۀ بيولوژيكي و شيميايي در اصلاح خاك‌هاي شور

شوري خاك يكي از مهم‌ترين عوامل تخريب اراضي در مناطق بياباني است. امروزه روش‌هاي مختلفي به‌منظور اصلاح خاك‌هاي شور مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در اين پژوهش سعي شده است علاوه بر مواد شيميايي و بيولوژيكي در اصلاح خاك‌هاي شور، تأثير نانو كود دامي بر اصلاح خاك‌هاي شور نيز مورد بررسي و مقايسه قرارگيرد. اين تحقيق در قالب طرح فاكتوريل كاملاً تصادفي و با به‌كارگيري 8 تيمار شامل تيمار شاهد، گچ، گچ و كود دامي، كود دامي، نانوكود 0.03 درصد از 250 گرم خاك سطحي هر گلدان، نانوكود 0.06 درصد، نانوكود 0.06 درصد و گچ، و نانوكود 0.03 درصد و گچ هركدام با سه تكرار انجام شد. تجزيه ‌و تحليل آماري داده‌ها توسط آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون چنددامنۀ دانكن توسط نرم‌افزار SPSS انجام گرديد. نتايج نشان داد كه تيمارهاي نانوكود 0.06 درصد+گچ و نانوكود 0.03 درصد گچ در سطح 1 درصد بيشترين تأثير را در كاهش سديم قابل‌تبادل و تيمارهاي كود دامي و نانوكود 0.03 درصد بيشترين تأثير را در كاهش هدايت الكتريكي عصارۀ اشباع خاك داشتند. اسيديتۀ خاك نيز تحت‌تأثير تيمارهاي گچ و كود دامي+گچ بيشترين كاهش را داشته است. درمجموع، يافته‌هاي اين تحقيق اهميت نانومواد در بهبود عمليات اصلاح خاك‌هاي شورسديمي را نشان ‌مي‌دهد.