اولويت‌بندي خطر چند گونه گياهي فرصت‌طلب در مرتع بيدزرد شهرستان بهبهان با استفاده از رويكرد مدلسازي چندمتغيره

اين تحقيق به منظور شناسايي و تحليل اثرات برخي از گياهان مهاجم بر اكوسيستم هاي مرتعي انجام گرفت. گياه مهاجم و فرصت طلب گونه اي بومي يا غيربومي است كه با ورود خود به يك منطقه قلمرو خود را گسترش داده و تنوع زيستي را تهديد كند و پيامد هاي نامطلوب اقتصادي و محيطي را به همراه داشته باشد. به منظور مدل سازي تحليل خطر گياهان مهاجم از روش تحليل سلسله مراتبي استفاده شد. عوامل مورد استفاده شامل 3 معيار اصلي و 8 زير معيار و 5 گزينه بود. معيار هاي اصلي شامل معيارهاي اثرات، تهاجم و پتانسيل گسترش گياهان مهاجم بود كه درمورد گونه هاي مورد مطالعه تحليل شد. براي وزن دهي به معيارها و گزينه ها با فرايند تحليل سلسله مراتبي از مقياس زباني براي بيان درجه اهميت عوامل و نتايج ارزيابي پرسشنامه هاي توزيع شده بين كارشناسان مرتع استفاده شد. سپس نسبت سازگاري هر معيار براي بررسي صحت وزن معيارها با استفاده از نرم‌افزار Expert Choice محاسبه شد. نتايج نشان داد كه گونه هاي گياهي بهمن (Stipa capensis Thunb.)، شكرتيغال (Echinops dichrous Boiss. Hausskn.)، خارشتر(Alhagi mannifera Desv.)، اسپند (Peganum harmala L.) و گلرنگ وحشي (Carthamus lanatus L.) به ترتيب اثرات تخريبي بيشتري داشتند. نتايج اين مطالعه مي تواند در راستاي هدف گذاري جهت كنترل گياهان مهاجم در اكوسيستم‌هاي مرتعي توسط اداره كل منابع طبيعي استفاده شود.