برآورد خدمت اكوسيستمي ترسيب كربن توسط گونه‌هاي غالب در مراتع تيل‌آباد، استان گلستان

مراتع با بيش از يك‌سوم ذخاير كربن زيست‌كره‌ خاكي، از مهم ترين اكوسيستم هاي خشكي جهت ترسيب كربن به شمار مي روند. اين اراضي قابليت زيادي جهت ذخيره و ترسيب كربن دارند. در پژوهش حاضر، ميزان كربن ترسيب شده در بيوماس گونه هاي غالب (Artemisia sieberi, Onobrychys cornuta, Stachis inflate, Stipa hohenakeriana) و خاك تحت تاثير زير تاج اين گونه ها در مراتع تيل‌آباد استان گلستان مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظوراندام هاي هوايي و زيرزميني گونه هاي غالب، به آزمايشگاه منتقل و ميزان كربن آلي آن‌ها به روش احتراق تعيين شد. همچنين نمونه برداري خاك از خاك زير تاج هر گونه جهت تعيين ميزان كربن آلي و وزن مخصوص ظاهري خاك صورت پذيرفت و سپس گونه با بالاترين ميزان ترسيب كربن در خاك و بيوماس هوايي و زيرزميني با استفاده از روش مقايسه چندگانه توكي مشخص گرديد. نتايج نشان داد كه از پنج گونه مورد بررسي در منظقه، گونه Artemisia sieberi داراي بالاترين ميزان ترسيب كربن (1.35 كيلوگرم در هكتار) و گياه Stipa hohenackerian(1.15) از كمترين ميزان ترسيب كربن در بيوماس خود برخوردار هست. همچنين ميزان ترسيب كربن خاك گونه Onobrychys cornuta با 76.31 تن در هكتار، بيانگر نقش بالاي اين گونه در ذخيره‌سازي كربن در خاك است. شناخت گونه هاي بومي و سازگار هر منطقه، با قابليت ذخيره و نگهداشت كربن نشانگر اهميت اكوسيستم هاي طبيعي بوده و مي توان عمليات مديريت سرزمين و اصلاح و احياي اراضي تخريب يافته يا فرسوده را از منظر شاخص ترسيب كربن دنبال نمود.