نقد جامعه شناختي رمان ره ش اثر رضا اميرخاني براساس نظريه ساخت گرايي گلدمن

نقد جامعه شناختي رمان، يكي از گرايش هاي مهمّ جامعه شناسي ادبيّات است كه در آن، ارتباط ساختار و محتواي رمان با وضعيت و دگرگوني‌هاي جامعه و محيطي كه در آن پديد آمده است، بررسي مي شود. در اين گفتار، رمان ره ش، اثر رضا اميرخاني با تكيه بر نظريه ساخت گرايي لوسين گلدمن و با روش تحليل محتوا نقد و بررسي شده است. اين اثر با توجّه به نگرش نويسنده كه بر زاويه ديدي جامعه‌شناختي و ادبي مبتني است، درخور تأمّل و پژوهش است. بحران مدرنيته، توسعه نامتوازن شهري و آسيب هاي جدّي ناشي از آن همچون ترافيك، آلودگي هوا، بروز بيماري هاي تنفّسي در نسل جديد، تخريب خانه هاي سنّتي و ازبين رفتن اصالت شهر، ضعف مديريت و... برخي از واقعيت هاي اجتماعي است كه در رمان ره ش منعكس شده است. از يافته هاي پژوهش حاضر برمي آيد هرچند نويسنده نتوانسته راهكار مفيدي درراستاي رفع معضلات يادشده ارائه دهد، امّا توانسته است در آگاهي بخشي به مخاطب غير پايتخت نشين خود موفّق عمل كند و درجهت تحقّق آرمان نهايي خود، مبني بر دچارنشدن ساير شهرها به سرنوشت تهران گام بردارد.