بررسي انگيزه هاي مؤثر بر ترك شكار توسط شكارچيان (مطالعه موردي: استان يزد)

شكار يك پديده ي اجتماعي است. يكي از راه هاي حفاظت از محيط زيست، ايجاد فرهنگ زيست محيطي در جامعه شكارچيان است. اين افراد به عنوان بخشي از جامعه مي توانند نقش كليدي براي حفظ و احياي حيات وحش داشته باشند. جامعه آماري اين تحقيق، 52 نفر از شكارچيان استان يزد را تشكيل مي دهد. يافته هاي مربوط به انگيزه ي ترك شكار از طريق پرسش نامه به دست آمد. نوع تحقيق پيمايشي است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. جهت تعيين نقش عوامل مؤثر در ايجاد رفتار شكارچيان نادم از آزمون ويلكوكس تك نمونه اي و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارSPSS23 استفاده شد. نتايج نشان داد كه ارتباط معني داري بين انگيزه هاي مختلف و شكار توسط شكارچي وجود دارد. انگيزه هاي فردي و خانوادگي، انگيزه هاي معنوي، دولت، عوامل اجتماعي و جايگزين هاي شكار از ديدگاه پاسخ گويان نقش مثبتي در ترك شكار آنان داشته است. با افزايش دانش زيست محيطي شكارچيان نسبت به موضوعات حفاظت حيات وحش، گونه ها، زيستگاه ها و طبيعت، انگيزه هاي اقدام به شكار كاهش مي يابد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش قانون تأثيري در ترك شكار آنان ندارد. انگيزه ي اصلي اكثر شكارچيان اين تحقيق براي شكار كردن تفريح و سرگرمي بوده است و بودن فرد در خانواده اي كه سابقه شكار دارد ميل به شكار را افزايش داده است. همچنين نتايج نشانگر سطح بالاي دانش شكارچيان نسبت به محيط زيست مي باشد. پوستر آموزشي، نصب تابلو آموزشي، نوع رفتار محيط بانان، فيلم، نمايشگاه عكس، تشويق عكاس عكس خوب از يك گونه ي حيات وحش، برگزاري همايش، فرهنگ سازي از كودكي در مدارس در تغيير رفتار يك شكارچي اثر گذاشته و منجر به تثبيت رفتار آنان مي گردد.