عنوان مقاله :
بررسي رابطه بين ريسك فاكتورهاي رواني‌اجتماعي و خستگي چنگش كاركنان داراي وظايف دستي
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Relationship Between the Risk of Psychosocial Factors and Grip Fatigue of Employees with Manual Tasks
پديد آورندگان :
ندا مهدوي دانشگاه علو م پزشكي همدان - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات بهداشت و ايمني شغلي - گروه ارگونومي، همدان، ايران , فردمال، جواد دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات مدلسازي بيماري هاي غيرواگير - گروه آمار زيستي، همدان، ايران , ديانت، ايمان دانشگاه علو م پزشكي تبريز - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت حرفه اي و ارگونومي، تبريز، ايران , ختن لو، حسن دانشگاه بوعلي سينا - دانشكده مهندسي - گروه مهندسي كامپيوتر، همدان، ايران , حيدري مقدم، رشيد دانشگاه علو م پزشكي همدان - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات بهداشت و ايمني شغلي - گروه ارگونومي، همدان، ايران
كليدواژه :
خستگي چنگش , قدرت چنگش , وظايف دستي , ريسك فاكتورهاي رواني - اجتماعي , پرسشنامه كپنهاگن
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خستگي مشكلي بسيار شايع در ميان كاركنان است. خستگي عضلاني نيز به عنوان يكي از پيامدهاي خستگي عمومي ناشي از ريسك فاكتورهاي متعددي است. اين مطالعه با هدف توصيف خستگي عضلاني كاركنان داراي وظايف دستي مختلف و يافتن رابطه آن با ريسك فاكتورهاي رواني-اجتماعي انجام شد.
روش كار: در اين مطالعه براي تعيين ميزان كاهش در نيروي چنگش (يا خستگي)، از دينامومتر هيدروليك جامار استفاده شد. نيروي چنگش دست راست و چپ 157 آزمودني داراي معيارهاي ورود، در سه سطح شغلي، طي يك شيفت كاري8 ساعته، سه بار ثبت شد. ريسك فاكتورهاي رواني-اجتماعي نيز با استفاده از پرسشنامه رواني-اجتماعي كوپنهاگن ارزيابي و رابطه آنها با نيروي چنگش و خستگي چنگش مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: به ترتيب 61%، 62% و 69% كاركنان مشاغل داراي وظايف سبك، متوسط و سنگين در فاز دوم مطالعه خستگي چنگش را تجربه كردند. به نظر مي رسد با بيشتر شدن نيرو/سرعت موردنياز و سخت تر شدن انجام وظايف، خستي چنگش بيشتري در دست راست شاهد خواهيم بود. روند كاهشي نيروي چنگش و افزايش خستگي چنگش، در مشاغل سنگين مشهودتر بود. هيچگونه همبستگي متوسط يا قوي بين ريسك فاكتورهاي رواني-اجتماعي با خستگي چنگش مشاهده نشد.
نتيجه گيري: كاركنان مشاغل داراي وظايف دستي سنگين به علت ماهيت شغل آنها (نياز به اعمال نيروي زياد) نسبت به كاركنان ساير سطوح شغلي، خستگي چنگش بيشتري در دست راست خود تجربه نمودند. نميتوان نتيجه گيري قاطعي در مورد تأثير ريسكفاكتورهاي رواني-اجتماعي بر خستگي چنگش ارائه نمود. بررسي تأثير بارهاي شناختي شغل و ابعاد آنتروپومتري دست بر خستگي چنگش ميتواند موضوعي جذاب براي مطالعات آينده باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Fatigue is a common and highly prevalent problem among workers. Muscle fatigue is the result of general fatigue that is caused by different risk factors. This research was conducted to assess grip fatigue between workers with manual tasks and its relationship to psychosocial risk factors.
Methods: In this study, Jamar hydraulic dynamometer was used to investigate the decrease in the production of grip force or grip fatigue. The grip force of 157 subjects in three job levels that met the inclusion criteria was recorded, three times in 8 hours shift. The psychosocial risk factors were also assessed using the Copenhagen psychosocial questionnaire and their relationship with grip force and grip fatigue was analyzed.
Results: Sixty-one percent, 62%, and 69% of employees in light, medium, and heavy tasks, respectively, experienced grip fatigue in the second phase of the study. It seems that as the power/speed increased and the tasks became more difficult, employees experienced more grip fatigue in the right hand. The declining trend of grip force and the increase in grip fatigue was more evident in heavy task jobs. No moderate or strong correlation was observed between the psychosocial risk factors and grip fatigue.
Conclusion: Since the nature of worker tasks in heavy manual tasks required more force exertion, they experienced more grip fatigue in their right hand than other workers. It is not possible to draw definitive conclusions about the impact of psychosocial risk factors on grip fatigue. Investigating the impact of cognitive loads and anthropometric dimensions on grip fatigue can be an interesting topic for future studies.
