بررسي اثربخشي روان درماني مثبت نگر بر افزايش شادكامي و بهزيستي روان شناختي زنان مطلقه

investigate the effect of positive psychotherapy on increasing happiness and psychological well-being of divorced women

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير روان‌درماني مثبت‌نگر بر افزايش شادكامي و بهزيستي روان‌شناختي زنان مطلقه شهر سرابله انجام شد. پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه كنترل بود. شركت كنندگان پژوهش عبارت بودند از 24 زن مطلقه كه با روش نمونه‌گيري تصادفي از بين 48 زن مطلقه شهر سرابله كه پرونده آنها در واحد اورژانس اجتماعي بهزيستي شهرستان چرداول وجود داشت انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت مداخلات روان‌درماني مثبت‌نگر قرار گرفتند، در حالي كه گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكردند. جهت سنجش متغيرها از پرسشنامه بهزيستي روان‌شناختي ريف(1989) و پرسش‌نامه احساس شادكامي آكسفورد(1989) استفاده شد. داده ها با آزمون كواريانس تك متغيره مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل در هر دو متغير تفاوت معني‌دار وجود دارد، يعني روان‌درماني مثبت‌نگر منجر به افزايش شادكامي و بهزيستي روان‌شناختي زنان مطلقه گرديد. يافته‌هاي پژوهش ضرورت كاربرد روان‌درماني مثبت-نگر را در راستاي افزايش شادكامي و بهزيستي روان‌شناختي زنان مطلقه خاطر نشان مي‌سازد.

The purpose of this study was to investigate the effect of positive psychotherapy on increasing happiness and psychological well-being of divorced women in Sarabela. The study was a quasi-experimental with pre-test and post-test design and control group. The participants of the study were 24 divorced women who were randomly selected from 48 divorced women in Sarabela city whose case was in social welfare unit of Chardawal city. The experimental group received positive psychotherapy interventions for 8 sessions of 90 minutes, while the control group received no training. Reef Psychological Well-being Questionnaire and Oxford Happiness Questionnaire (1989) were used to measure the variables. Data were analyzed using univariate covariance test. The results showed that there was a significant difference between the two experimental and control groups, ie, positive psychotherapy led to increased happiness and psychological well-being of divorced women. The findings of the study highlight the necessity of using positive-psychotherapy to increase the happiness and psychological well-being of divorced women.