عنوان مقاله :
رابطه‌ي نا گويي خلقي با كيفيت رابطه در زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير متقاضي طلاق
عنوان به زبان ديگر :
The relationship between Alexithymia and Relationship Quality in women with general anxiety disorder claiming claiming divorce
پديد آورندگان :
هاشمي، زهره دانشگاه مراغه، مراغه، ايران
كليدواژه :
ناگويي خلقي , رابطه زناشويي ادراك شده , اختلال اضطراب فراگير , زنان , طلاق
چكيده فارسي :
پديده‌ي طلاق در پي عوامل مختلفي رخ مي‌دهد كه يكي از آنها عوامل روانشناختي است. پژوهش حاضر، با هدف بررسي رابطه‌ي ميان ناگويي خلقي با كيفيت رابطه زناشويي ادراك شده در زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير متقاضي طلاق انجام گرفت. اين پژوهش به روش توصيفي- همبستگي بود. بدين منظور 384 زن از بين كليه‌ي زنان متقاضي طلاق در تبريز به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌ها‌ي كيفيت ادراك شده (PRQC) و مقياس خلقي تورنتو (TAS) بود. داده ها با استفاده از روش ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد نمره كل ناگويي خلقي و مولفه هاي آن يعني دشواري در شناسايي احساسات، دشواري در توصيف احساسات و تفكر عيني با كيفيت رابطه زناشويي ادراك شده رابطه معني‌داري وجود دارد (01/0>p). همچنين، نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه مؤلفه دشواري در شناسايي احساسات و نمره كل ناگويي خلقي به ترتيب بيشترين سهم را در تبيين رابطه زناشويي ادراك شده دارند و در مجموع 65% از واريانس رابطه زناشويي ادراك شده را به طور معني داري پيش بيني مي كنند (01/0>p). نتايج پژوهش حاضر حاكي از اهميت ناگويي خلقي و مؤلفه هاي آن در پيش بيني رابطه زناشويي ادراك شده مي باشد و اين عوامل مي توانند ميزان بالايي از تغييرپذيري اين علائم را تبيين نمايند.
چكيده لاتين :
The phenomenon of divorce occurs due to various factors, one of which is psychological factors. The aim of this study was to investigate the relationship between mood dysphoria and the quality of perceived marital relationship in women with generalized anxiety disorder seeking divorce. This research was a descriptive-correlation method. For this purpose, 384 women were selected from all women seeking divorce in Tabriz by purposive sampling. Research tools included the Perceived Quality Questionnaire (PRQC) and the Toronto Mood Scale (TAS). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. The results showed that the total score of mood distress and its components, ie difficulty in recognizing emotions, difficulty in describing emotions and objective thinking, had a significant relationship with the quality of perceived marital relationship (p
