عنوان مقاله :
سردستگي گروه مجرمانه سازمان يافته در جرايم تعزيري
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
حبيبي تبار، محمود دانشگاه تهران , حاجي ده آبادي، احمد دانشگاه تهران
كليدواژه :
سردستگي , معاونت , فاعليت معنوي , استناد جرم , جرايم تعزيري
چكيده فارسي :
قانونگذار در ماده 130ق.م.ا مصوب 92 چهار مصداق تشكيل، طراحي، سازمان دهي و اداره كردن گروه مجرمانه را تحت عنوان واحد سردستگي گروه مجرمانه جرم انگاري كرده و در جرايم تعزيري، مجازات سردسته را حداكثر مجازات شديدترين جرمي دانسته كه اعضاي گروه درراستاي اهداف آن گروه مرتكب مي شوند. اما اينكه ماهيت سردستگي چيست و آيا مصاديقي كه قانونگذار آنها را تحت عنوان واحد سردستگي جرم انگاري كرده ماهيت واحد دارند يا خير و نيز اين مساله كه تعيين مجازات واحد براي سردسته گروه مجرمانه در هر يك از اين مصاديق تا چه حد قابل دفاع مي باشد، از جمله مسائلي هستند كه تا كنون پاسخ روشني به آنها داده نشده است.
نگارنده با كنكاش در ماهيت سردستگي گروه مجرمانه معتقد است اداره كردن گروه مجرمانه ماهيتا فاعليت معنوي در ارتكاب جرم بوده و در نتيجه جرايم تعزيري ارتكابي توسط اعضا به سردسته مستند مي شود حال آنكه ساير مصاديق سردستگي ماهيتا معاونت در جرم محسوب شده و جرايم ارتكابي به سردسته قابل استناد نيست.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي تطبيقي ايران و بين الملل
