بررسي مقاومت برشي اتصال‌هاي سازه خرپا

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر به مطالعه تاثير جهت الياف عضوهاي اتصال در دو جهت مماسي و شعاعي، نوع سطح تماس اتصال عضوها در سه مدل شيب دار، پل هاي، ساده فارسي و نوع واشر در دو شكل گرد جدا و يك تكه مشترك بر مقاومت برشي اتصالات خرپاي چوبي پرداخت. ساخت كليه اتصالات با استفاده از چوب تبريزي با دو عضو هر كدام به ابعاد 1/5×1/5×30 سانتي­متر طبق استاندارد ASTM D1761–88 R95 انجام شد. اتصال عضوها با استفاده از دو پيچ با قطر 10 ميلي­ متر صورت پذيرفت و از چسب به ­عنوان ماده كمكي استفاده نگرديد. از تركيب عوامل متغير ذكر شده تعداد 12 تيمار با 4 تكرار در مجموع 48 نمونه اتصال خرپا ساخته شد كه مقاومت برشي آنها توسط دستگاه آزمون مكانيكي اندازه گيري گرديد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه بيشترين مقاومت در نمونه ها مربوط به اتصال شيبدار در جهت شعاعي با واشر جدا بود. تفاوت معني داري بين دو عامل جهت الياف عضوها و نوع سطح تماس و همچنين اثر متقابل دو عامل نوع واشر و نوع سطح تماس وجود داشت. مقاومت برشي در جهت شعاعي و واشر مشترك روند افزايشي نشان داد و همچنين بيشترين مقاومت برشي در بين سطح تماس عضوها اتصال شيب دار داشت.

فاقد چكيده لاتين