تأثير متغيرهاي توپوگرافي و خاك بر تغييرات پوشش گونه‌هاي علفي در جنگل‌‌هاي حوضه 7 اسالم، تالش

اين پژوهش براي شناخت رابطه گونه هاي علفي با عوامل محيطي، در جنگل حوضه 7 اسالم انجام شده است. 17 ترانسكت خطي با 1600 متر گراديان ارتفاعي و با فاصله افقي 3000 متر از يكديگر در منطقه پياده شد. سپس در امتداد ترانسكت ها 46 قطعه نمونه 400 متر مربعي با اختلاف ارتفاع 200 متر در نظر گرفته شد. براي تعيين درصد پوشش علفي، سه قطعه نمونه 25 مترمربعي در امتداد قطر پلات اصلي و در داخل آن، قطعه نمونه يك متر مربعي مورد استفاده قرار گرفت. درصد شيب و جهت جغرافيايي به عنوان متغير مستقل و مقدار فراواني- پوشش هرگونه علفي بر اساس معيار دومين به عنوان متغير تابع ثبت شدند. سپس از هر ايستگاه نمونه خاك به منظور تجزيه و تحليل عوامل خاكي برداشت شد. براي ﺑﺮرﺳﯽ ارتباط گونه ها با ﻋﻮاﻣﻞ محيطي از آناليز تطبيقي متعارفي (Canonical Correspondence Analysis = CCA) و براي تعيين نوع رابطه از آناليز رگرسيون چند گانه (Multiple Regression) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. بر اساس نتايج، خصوصيات خاك بيشترين تأثير را بر درصد پوشش گونه ها نشان دادند و از بين خصوصيات خاك، كربن آلي، فسفر و پتاسيم مهم ترين عوامل بودند. در گونه هاي متعلق به تيره گندميان با افزايش سيلت، درصد پوشش افزايش يافت.