مفهوم تقارن بين عناصر مادي و معنوي در نگرش هاي مختلف منطقي (نگرش مناسب براي قانون گذاري)

ﻳﻜﻲ از اﺻﻮل ﺣﻘﻮق ﺟﺰا، ﺗﻘﺎرن زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺎدي و ﻣﻌﻨﻮي در ﺟﺮاﻳﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دو ﻋﻨﺼﺮ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﺳﺖ. اﺣﺮاز و اﺛﺒﺎت اﻳﻦ ﻫﻢ زﻣـﺎﻧﻲ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺑـﻪ راﺣﺘـﻲ اﻣﻜـﺎن ﭘـﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد و ﺟﺎﻣﻌﻪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻲ ﻋﺪاﻟﺘﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺷـﻮد . ﺑـﺮاي اﺟﺘﻨﺎب از ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ، راﻫﻜﺎرﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻘﺎرن ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﻄـﻖ ارﺳـﻄﻮﻳﻲ، ﻓـﺎزي و زﺑـﺎﻧﻲ ﺑـﻪ روش ﺗﺤﻠﻴﻠـﻲ - ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺑﺮرﺳﻲ و ارزﻳﺎﺑﻲ ﮔﺮدد. ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﺗﺨﺎذ ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻘﺎرن ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﻄﻖ دوارزﺷﻲ ارﺳﻄﻮﻳﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮاردي از ﺑﻲ ﻋﺪاﻟﺘﻲ در ﺣﻖ ﺑﺰه دﻳﺪه ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻴﻨﺠﺎﻣﺪ و ﺑﺰﻫﻜﺎر ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي رﻓﺘﺎر ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ، در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ دو ﻣﻨﻄﻖ دﻳﮕـﺮي ﻛـﻪ ﭼﻨﺪ ارزﺷﻲ اﻧﺪ، ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ راﺣﺘﻲ از ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ رﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎﻓﺖ.