ارزيابي اثرات فضايي - عملكردي باززنده‌سازي بافت‌هاي تاريخي- فرهنگي بر توسعه‌ي توريسم شهري (مطالعه‌ي موردي: كلان‌شهر تبريز)

بافت تاريخي شهرها به عنوان يك ميراث گران‌بها و با ارزش مي‌تواند در زمينه‌ي توسعه‌ي آينده‌ي شهر خصوصاً از لحاظ گردشگري و جذب گردشگر داراي اهميت فراوان باشد؛ كه اين امر نيازمند ساماندهي و احياي اين مراكز تاريخي به خصوص در شاخص‌هاي فضايي – عملكردي به منظور ارتقاي كيفي فضاهاي مربوطه و تجهيز مناسب آن‌ها مي‌باشد. با توجه به اهميت موضوع هدف اين تحقيق سنجش اثرات فضايي – عملكردي باززنده‌سازي بافت تاريخي – فرهنگي كلان‌شهر تبريز بر توسعه‌ي توريسم مي‌باشد.روش تحقيق در پژوهش حاضر از نظر نوع كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي – تحليلي است كه براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون رتبه‌اي فريدمن، آزمون تي تك نمونه‌اي، رگرسيون چند متغيره و تحليل مسير استفاده شده است. همچنين جامعه آماري تحقيق مسئولان و كارشناسان مسائل شهري منطقه‌ي 8 و ساير مناطق شهرداري تبريز (1400 نفر) مي‌باشد كه حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 220 نفر بدست آمده است.