مكان‌يابي مناطق مستعد توسعه طبيعت‌گردي منطقه حفاظت شده سهند با استفاده از تصميم‌گيري چندمعياره و سامانه اطلاعات جغرافيايي

فاقد عنوان لاتين

توسعه گردشگري در مناطق حفاظت­ شده، هم براي مديريت منطقه و هم براي گردشگران مزاياي فراواني به همراه دارد، از اين رو شناسايي مناطق مناسب و داراي توان، جهت گسترش و توسعه طبيعت­ گردي در مناطق­ حفاظت­ شده به­ منظور بهره ­برداري پايدار از منابع­ طبيعي اهميت به­ سزايي دارد. هدف از مطالعه حاضر شناسايي مناطق مستعد تفرج متمركز و گسترده در منطقه حفاظت ­شده سهند به روش تصميم­ گيري­ چند­معياره با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي است. پس از تعيين معيار­هاي موثر بر طبيعت­ گردي بر اساس پژوهش ­هاي پيشين و نظر متخصصين به روش دلفي، 12 معيار براي تفرج متمركز و 11 معيار براي تفرج­ گسترده، انتخاب شده و به روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي، وزن‌دهي و به صورت نقشه طبقه‌بندي شده به روش فازي آماده شدند. اين نقشه­ ها شامل: فاصله از منابع­ ­آبي، جاده­ ها، چشمه­ ها، رودخانه­ ها، مناطق مسكوني، كريدور حيات­ وحش، زيست گاه كل و بز، گسل و همچنين نقشه طبقات ارتفاعي، شيب، جهت جغرافيايي، پوشش اراضي، سنگ بستر و اقليم بودند. در نهايت نقشه اولويت مناطق مستعد طبيعت­ گردي با روش تركيب خطي وزن داده شد و با اعمال ضرايب اهميت هر معيار در نقشه‌هاي طبقه ­بندي شده همان معيار توليد گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه حدود 7، 40، 25، 4 و 24 درصد از سطح منطقه به­ ترتيب داراي توان خيلي مناسب، مناسب، متوسط، ضعيف و نامناسب براي تفرج متمركز مي­باشد. همچنين حدود 43، 42، 13 و 2 درصد به ­ترتيب داراي توان خيلي مناسب، مناسب، متوسط و ضعيف براي تفرج گسترده مي­باشد. به­ طور كلي براي مكان­يابي مناطق مستعد به منظور توسعه گردشگري در اين منطقه، روش تصميم­ گيري­ چند­معياره به دليل انعطاف­پذير و كم هزينه بودن و دسترسي سريع به نتيجه، روش بسيار مناسبي مي‌باشد.

فاقد چكيده لاتين